Chapter 11 (ZawGyi)

ညပိုင္းJuYeonအခန္းထဲမွာEricနဲ႕အတူအလုပ္လုပ္ေနသည္။Ericကအလုပ္လုပ္ရင္​ေသသပ္တိက်သည္။JuYeonေတာင္ႏွစ္ခါျပန္စစ္စရာမလိုေအာင္ကိုေတာ္သည္။

"ေဒါက္ ေဒါက္"

"JaeHyunလားဝင္ခဲ့ေလ"

JaeHyunလည္းဝင္လာေတာ့JuYeonခမ်ာထပ္ၿပီးJaeHyunရဲ႕အလွေတြမွာနစ္ေျမာျပန္သည္။

ရိုးရိုးshirtအျဖဴေလးကိုေအာက္ကဒူးေခါင္းေလာက္ေဘာင္းဘီတိုအမည္းေရာင္ေလးဝတ္ထားေတာ့သူ႕ရဲ႕Jaeဟာလွေနျပန္ေရာ။

"ေရႏြေးၾကမ္းလာပို႔ေပးတာ"

"ေအာ္...အင္း"

JaeHyunျပန္ထြက္သြားတဲ့အထိJuYeonမွာေငးၾကည့္လို႔မၿပီးေတာ့Ericက

"အမေလး...အသိစိတ္ေလးဘာေလးလည္းထိန္းဦးငါ့အကိုေရ"

"သိပါတယ္မရွည္နဲ႕"

"အာ...ဒါနဲ႕Hyungကိုျပစရာတစ္ခုရွိတယ္"

Ericသူ႕ဖုန္းကိုထုတ္လိုက္ၿပီးညေနတုန္းကJaeHyunေခါင္းေဆာင္းေလးနဲ႕ပုံကိုထုတ္ျပလိုက္သည္။

"ငါ့ကိုအဲ့ပုံပို႔ေပး"

"NoNo"

Ericအေၾကာင္းသိတဲ့JuYeonမွ

"ဘာဝယ္ေပးရမွာလဲေျပာ"

"ဟဲ...ဟဲ ဒီလိုမွေပါ့.....အခုNikeကအသစ္ထုတ္ထားတဲ့sneakerဝယ္ေပး"

"ေအး....limited editonကိုဝယ္ေပးမယ္..ေနာက္ထပ္ရွိေသးရင္လည္းတစ္ခါတည္းပို႔ေပး"

"Ok....Wallpaperထားလို႔ေကာင္းတဲ့ပုံေလးပါပို႔လိုက္မယ္"

Ericကအိိမ္မွာေနရင္းနဲ႕JaeHyunပုံေတြကိုသူ႕အကိုအတြက္ခိုးၿပီးရိုက္ထားေလ့ရွိသျဖင့္ပုံမ်ားမွာ10ပုံေတာင္ေက်ာ္ေလသည္။ရႉေထာင့္အမ်ိဳးအမ်ိဳးကေနပုံစံအမ်ိဳးအမ်ိဳးနဲ႕ရိုက္တတ္တဲ့Ericကပဲဓာတ္ပုံရိုက္ေတာ္တာလား။JaeHyunကပဲဘယ္လိုရိုက္ရိုက္ကိုလွေနတာလားေတာ့မသဲကြဲပါ။
.................

JaeHyunရဲ႕ဘဝေလးဟာအထိနာခဲ့သေလာက္JuYeonနဲ႕က်မွပဲေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ပဲဆိုရမလား။JaeHyunအတြက္ကေတာ့Ommaကိုစိတ္ပူရတာကလြဲလို႔တစ္ျခားဘာမွအပူပင္မရွိ။

ဒါေပမဲ့အပူပင္မရွိတဲ့JaeHyunဘဝေလးကိုဖ်က္စီးေတာ့မဲ့ဖုန္းတစ္ေကာလ္ဝင္ေရာက္လာပါေတာ့သည္။

ပိတ္ရက္မလို႔ဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ကာJuYeonရယ္JaeHyunရယ္Ericရယ္အတူတူTVၾကည့္ေနၾကသည္။

ေအးေအးေဆးေဆးTVၾကည့္ေနၾကတုန္း႐ုတစ္ရက္JaeHyunဆီကိုဝင္လာတဲ့ဖုန္းတစ္ခု။

"ဟယ္လို.........ဗ်ာ!!!!!"

JaeHyunဘယ္ေလာက္ပင္လန့္သြားသည္မသိလက္ထဲမွဖုန္းပင္ျပဳတ္က်သြားေတာ့သည္။

"JaeHyunဘယ္သူမလို႔လဲ"

JaeHyunမွာဘာမွပင္မေျပာန္ိုင္ရွာေတာ့ဘဲလက္ေတြတုန္လာသည္။အဲ့ေတာ့JuYeonကပဲJaeHyunနားေလးကိုသြားကာေမးရေတာ့သည္။

"JaeHyunဘာျဖစ္တာလဲ"

"Omma...Ommaအခုႏွလုံးထေဖာက္လာလို႔တဲ့စိုးရိမ္ရတယ္တဲ့"

"ဒါဆိုလာထ...ေဆး႐ုံကိုအတူသြားရေအာင္"

JuYeonကဆြဲထူေတာ့မွတုန္တုန္ရီရီနဲ႕ထလာၿပီးႏွစ္ေယာက္သားေဆး႐ုံကိုအျမန္လာလိုက္ၾကသည္။

ေဆး႐ုံရဲ႕ခြဲစိတ္ခန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့Nurseကိုေသခ်ာေမးလိုက္သည္။

"ကြၽန္ေတာ္အေမဘယ္လိုျဖစ္တာလဲဗ်"

"ဒီအတိုင္းေနရာကေနႏွလုံးထေဖာက္တာပါအခုဆရာဝန္ႀကီးနဲ႕ခြဲစိတ္ခန္းထဲမွာရွိေနတာမလို႔စိတ္ကိုေအးေအးထားပါ"

Nurseကေတာ့စိတ္ကိုေအးေအးထားခိုင္းေပမဲ့JaeHyunဘယ္လိုလုပ္ေနလို႔ရမွာလဲ။စိုးရိမ္ႀကီးစြာနဲ႕JuYeonနဲ႕အတူခြဲစိတ္ခန္းေရွ႕ကထိုင္ခုံေလးမွာထိုင္ၿပီးေစာင့္ေနမိသည္။

နာရီအနည္းငယ္ၾကာေတာ့ဆရာဝန္ထြက္လာသည္။

"ေဒါက္တာကြၽန္ေတာ့္အေမေကာ..."

ေဒါက္တာမွာေတာ့အားနာသည့္ပုံျဖင့္ၾကည့္ကာ

"စိတ္မေကာင္းပါဘူးသားေရအတတ္နိုင္ဆုံးေတာ့လုပ္ခဲ့ေပမဲ့သားအေမကကြယ္လြန္သြားပါၿပီ"

ဆရာဝန္ရဲ႕စကားအဆုံးမွာေတာ့JaeHyunရပ္ဖို႔ပင္အားေတာင္မရွိေတာ့သည္မို႔လဲက်သြားခဲ့သည္။ၿပီးေတာ့တားဆီးမရေတာ့တဲ့မ်က္ရည္မ်ားဟာက်လာပါေတာ့သည္။

JuYeonလည္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္ကာJaeHyunကိုႏွစ္သိမ့္ေပးေနမိသည္။

Nurseေတြနဲ႕ဆရာဝန္ဟာလည္းJaeHyunေလးအတြက္စိတ္မေကာင္းေခ်။

JuYeonလည္းငိုေနတဲ့JaeHyunကိုထေစကာကားဆီကိုေခၚလာလိုက္သည္။ကားထဲေရာက္ေတာ့လည္းအငိုမတိတ္ေသးတာမလို႔JuYeonစိုးရိမ္လာသည္။

JaeHyunရယ္မငိုပါနဲ႕ေတာ့လို႔လည္းသူ႕မွာမေျပာရက္သျဖင့္JaeHyunကိုယ္ေလးကိုအသာဆြဲယူကာရင္ခြင္၌မ်က္ႏွာအပ္ေစၿပီးငိုေစသည္။

JaeHyunမွာလည္းJuYeonရင္ခြင္ထဲေရာက္မွပိုလို႔ပင္ငိုေတာ့သည္။ၿပီးေတာ့ငိုသံေလးနဲ႕

"JuYeon....အခုဘယ္လိုလုပ္ရေတာ့မလဲဟင္......ကြၽန္ေတာ့္မွာOmmaပဲရွိေတာ့တာဒါေပမဲ့Ommaကြၽန္ေတာ့္ကိုထားခဲ့ၿပီ"

"ဘာလို႔အဲ့လိုေျပာရတာလဲJaeHyunရဲ႕JaeHyunမွာကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္လုံးရွိပါေသးတယ္"

ထိုသို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ရင္ခြင္ထဲကေနထကာေမာ့ၾကည့္လာတဲ့သူ႕ရဲ႕Jae။

"လိမ္ေနတာ....ငယ္ငယ္ကတည္းကAppaကလည္းထားခဲ့တယ္အခုOmmaလည္းထားသြားၿပီJuYeonလည္းထားသြားမွာမလားကြၽန္ေတာ့္ကို"

"မဟုတ္ရပါဘူး....မထားခဲ့ပါဘူးကြၽန္ေတာ္JaeHyunကိုမထားသြားဘူးတစ္သက္လုံးJaeHyunနားမွာပဲေနမွာအခုOmmaကလည္းေကာင္းတဲ့ေနရာကိုေရာက္သြားပါၿပီJaeHyunရဲ႕"

"တစ္ကယ္ေျပာတာလား"

"ကြၽန္ေတာ့္ကိုမယုံဘူးလား"

JuYeonအေမးကိုျပန္မေျဖဘဲရင္ခြင္ထဲေနာက္တစ္ေခါက္ျပန္တိုးဝင္လာတဲ့JaeHyun။

ၿပီးေတာ့မွရွိုက္သံေလးနဲ႕

"ယုံတယ္ယုံလြန္းလို႔ထားသြားခံရမွာေၾကာက္ေနတာ"

JaeHyunရဲ႕အေျဖေၾကာင့္JuYeonၿပဳံးမိသြားသည္။ရၿပီ။ဒီေလာက္ဆိုရပါၿပီ။ျပန္မခ်စ္နိုင္ရင္ေတာင္ယုံၾကည္ေပးတယ္ဆိုတာေလာက္နဲ႕ကိုေမာင္ေက်နပ္ပါတယ္Jaeရယ္။
.................

Ommaရဲ႕စ်ာပနကိုလည္းJuYeonအကူအညီနဲ႕ပဲၿပီးစီးခဲ့သည္။Ommaကိုမီးသၿဂိဳလ္တဲ့အခ်ိန္အထိJuYeonဟာJaeHyunနားမွာပဲတစ္ခ်ိန္လုံးရွိေနေပးၿပီးအားေပးခဲ့သည္။

ဒါေၾကာင့္လည္းJaeHyunဒီအခ်ိန္ထိေနေနနိုင္ေသးတာဆိုလည္းမမွားေခ်။Ommaရဲ႕ေနာက္ဆုံးခရီးအထိလိုက္ပို႔ေပးခဲ့ရတဲ့အတြက္JaeHyunေက်နပ္မိပါသည္။
................

"ေဒါက္...ေဒါက္"

အခန္းတံခါးေခါက္သံၾကားလို႔သြားၾကည့္မိေတာ့Ericနဲ႕BoMinေလးျဖစ္ေနသည္။

"Appa...ငိုေနတာလား"

"မငိုပါဘူး"

"ဦးဦးEricကေျပာျပတယ္Appaရဲ႕ေမေမကအေဝးႀကီးကိုသြားလိုက္ၿပီဆိုအဲ့တာေၾကာင့္Appaကငိုေနတာဆို.....Appaမငိုနဲ႕ေတာ့ေနာ္သားသားတို႔ရွိတာမလို႔Appaမငိုရဘူးေနာ္"

JaeHyunဘယ္လိုဆက္ၿပီးဝမ္းနည္းနိုင္ေတာ့မလဲကြယ္။BoMinေလးကေတာင္သူ႕ကိုေျပာလာတာသားသားတို႔ရွိတယ္ေလတဲ့။

JaeHyunဝမ္းသာမိသည္။သူ႕ဆီမွာခင္တြယ္စရာေလးေတြက်န္ရွိေနေသးတယ္ဆိုတဲ့ခံစားခ်က္ကသူ႕ကိုအားျဖစ္ေစသည္။

သူခ်စ္ရတဲ့သူကလည္းသူ႕နားမွာတစ္သက္လုံးရွိေနေပးမယ္တဲ့ေလ။သူဘာလိုေတာ့ဦးမွာလဲ။

Ericနဲ႕BoMinေလးကJaeHyunကိုဖက္ထားေလသည္။ထိုကဲ့သို႔ႏြေးေထြးစရာျမင္ကြင္းေလးကိုအေဝးတစ္ေနရာကေနၾကည့္ေနတဲ့သူဟာလည္းဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကိုခိုင္ခိုင္မာမာခ်လိဳက္ပါေတာ့သည္။

JuYeon's pov - ငါJaeကိုဘယ္ေတာ့မွလက္မလႊတ္ဘူးသူေပ်ာ္ေအာင္ငါထားမယ္သူ႕ကိုဝမ္းနည္းေစတဲ့အရာမွန္သမွ်မရွိ
ေအာင္ထားမယ္
..................

ေနာက္ေန႕ေတြေရာက္ေတာ့JaeHyunပုံမွန္အတိုင္းCafeမွာအလုပ္ဆင္းသည္။SangYeonနဲ႕က်န္တဲ့သူေတြကနားခိုင္းေပးမဲ့သူကမနားခ်င္။

သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြေကာSangYeonေကာၿပီးေတာ့ဆိုင္ကေဖာက္သည္ေကာင္မေလးေတြကပါသူ႕ကိုအားေပးစကားေျပာၾကတာမလို႔သူေပ်ာ္မိသည္။

နဂိုကတည္းကေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးေကာင္းတဲ့သူမလို႔ခ်စ္ခင္သူေပါမ်ားၿပီးေဖးမကူညီေစာင့္ေရွာက္ေပးတဲ့သူေတြလည္းမ်ားသည္။

ဒါေၾကာင့္လည္းJaeHyunရဲ႕ဘဝေလးဟာမိဘကံမေကာင္းေပမဲ့လို႔မိတ္ေဆြကံေကာင္းတယ္ပဲေခၚရမလား။

ဒါေပမဲ့တစ္ေယာက္ေသာသူကိုေတာ့မိတ္ေဆြအျဖစ္ထက္ပိုတဲ့ခံစားခ်က္မ်ိဳးရေနတာေတာ့သူ႕အျပစ္မဟုတ္ပါေလ။

JuYeonကသူ႕အနားမွာရွိေနေပးမယ္ဆိုတဲ့စကားနဲ႕တင္သူဘဝတစ္သက္တာကိုေပ်ာ္႐ႊင္စြာကုန္ဆုံးဖို႔လုံေလာက္သြားၿပီ။ဒါဟာလည္းJuYeonကိုခ်စ္တဲ့အခ်စ္ေၾကာင့္ပင္။

အခ်စ္ဆိုတာJaeHyunအတြက္ေတာ့ဆန္းၾကယ္ေနတာမ်ိဳးလည္းမဟုတ္။သူကိုယ္တိုင္လည္းနားမလည္။ဒါေပမဲ့သူသိသည္ကအခ်စ္ဆိုတာJuYeonပဲ။

ခ်စ္ရတဲ့သူလို႔ေျပာလိုက္တာနဲ႕JuYeonကိုမ်က္လုံးထဲကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ျမင္လာသည္အထိJuYeonကိုခ်စ္သည္။

JuYeonဆီကျပန္ခ်စ္ေပးဖို႔ေတာ့သူမေမွ်ာ္လင့္ပါဘူး။ဖြင့္လည္းမေျပာခ်င္ဘူး။ျငင္းခံရမွာေၾကာက္လို႔။အခုလိုမ်ိဳးေလးေန႕တိုင္းျမင္ေတြ႕ေနရတာေလးကိုပဲေက်နပ္လိုက္ပါ့မယ္။

JuYeonလည္းတစ္ခ်ိန္က်ရင္သူခ်စ္တဲ့သူကိုေတြ႕မွာပဲေလ။JuYeonလိုပုံကလည္းမိန္းကေလးေတြနဲ႕ပဲလိုက္သည္ဟုသူေတြးမိသည္။

ေအးေလ။JuYeonကလည္းမိန္းကေလးေတြပဲစိတ္ဝင္စားမွာေပါ့။ဟိုတစ္ေလာကဇာတ္ကားတူတူၾကည့္ၾကတုန္းကေတာင္ဒီကားကမင္းသမီးမေခ်ာလို႔မၾကည့္ဘူးတဲ့ေလ။

အဲ့ေတာ့အျပင္မွာသူနဲ႕တြဲမဲ့သူဆိုလွလွပပမိန္းကေလးပဲလိုခ်င္မွာေပါ့။သူ႕လိုေကာင္ေလးမ်ိဳးဘယ္ႀကိဳက္ပါ့မလဲ။

ဒါေၾကာင့္လည္းJuYeonဆီကအခ်စ္ကိုမေမွ်ာ္လင့္ရဲတာေပါ့။ဒီအတိုင္းေလးခိုးခိုးၿပီးခ်စ္ေနရတာပဲေကာင္းပါတယ္။

____________________________________

ဟုတ္ကဲ့ေရးလာတာ10ပိုင္းေက်ာ္ၿပီခုထိမတြဲၾကေသးလို႔စိတ္မဆိုးပါနဲ႕။FudanshiေလးEricလက္စြမ္းျပေတာ့မွာမလို႔သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ႀကိဳက္ၾကေတာ့မွာပါေနာ္

Thanks for reading🌸

Bạn đang đọc truyện trên: TruyenTop.Vip