Chapter 11 (ZawGyi)
ညပိုင္းJuYeonအခန္းထဲမွာEricနဲ႕အတူအလုပ္လုပ္ေနသည္။Ericကအလုပ္လုပ္ရင္ေသသပ္တိက်သည္။JuYeonေတာင္ႏွစ္ခါျပန္စစ္စရာမလိုေအာင္ကိုေတာ္သည္။
"ေဒါက္ ေဒါက္"
"JaeHyunလားဝင္ခဲ့ေလ"
JaeHyunလည္းဝင္လာေတာ့JuYeonခမ်ာထပ္ၿပီးJaeHyunရဲ႕အလွေတြမွာနစ္ေျမာျပန္သည္။
ရိုးရိုးshirtအျဖဴေလးကိုေအာက္ကဒူးေခါင္းေလာက္ေဘာင္းဘီတိုအမည္းေရာင္ေလးဝတ္ထားေတာ့သူ႕ရဲ႕Jaeဟာလွေနျပန္ေရာ။
"ေရႏြေးၾကမ္းလာပို႔ေပးတာ"
"ေအာ္...အင္း"
JaeHyunျပန္ထြက္သြားတဲ့အထိJuYeonမွာေငးၾကည့္လို႔မၿပီးေတာ့Ericက
"အမေလး...အသိစိတ္ေလးဘာေလးလည္းထိန္းဦးငါ့အကိုေရ"
"သိပါတယ္မရွည္နဲ႕"
"အာ...ဒါနဲ႕Hyungကိုျပစရာတစ္ခုရွိတယ္"
Ericသူ႕ဖုန္းကိုထုတ္လိုက္ၿပီးညေနတုန္းကJaeHyunေခါင္းေဆာင္းေလးနဲ႕ပုံကိုထုတ္ျပလိုက္သည္။
"ငါ့ကိုအဲ့ပုံပို႔ေပး"
"NoNo"
Ericအေၾကာင္းသိတဲ့JuYeonမွ
"ဘာဝယ္ေပးရမွာလဲေျပာ"
"ဟဲ...ဟဲ ဒီလိုမွေပါ့.....အခုNikeကအသစ္ထုတ္ထားတဲ့sneakerဝယ္ေပး"
"ေအး....limited editonကိုဝယ္ေပးမယ္..ေနာက္ထပ္ရွိေသးရင္လည္းတစ္ခါတည္းပို႔ေပး"
"Ok....Wallpaperထားလို႔ေကာင္းတဲ့ပုံေလးပါပို႔လိုက္မယ္"
Ericကအိိမ္မွာေနရင္းနဲ႕JaeHyunပုံေတြကိုသူ႕အကိုအတြက္ခိုးၿပီးရိုက္ထားေလ့ရွိသျဖင့္ပုံမ်ားမွာ10ပုံေတာင္ေက်ာ္ေလသည္။ရႉေထာင့္အမ်ိဳးအမ်ိဳးကေနပုံစံအမ်ိဳးအမ်ိဳးနဲ႕ရိုက္တတ္တဲ့Ericကပဲဓာတ္ပုံရိုက္ေတာ္တာလား။JaeHyunကပဲဘယ္လိုရိုက္ရိုက္ကိုလွေနတာလားေတာ့မသဲကြဲပါ။
.................
JaeHyunရဲ႕ဘဝေလးဟာအထိနာခဲ့သေလာက္JuYeonနဲ႕က်မွပဲေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ပဲဆိုရမလား။JaeHyunအတြက္ကေတာ့Ommaကိုစိတ္ပူရတာကလြဲလို႔တစ္ျခားဘာမွအပူပင္မရွိ။
ဒါေပမဲ့အပူပင္မရွိတဲ့JaeHyunဘဝေလးကိုဖ်က္စီးေတာ့မဲ့ဖုန္းတစ္ေကာလ္ဝင္ေရာက္လာပါေတာ့သည္။
ပိတ္ရက္မလို႔ဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ကာJuYeonရယ္JaeHyunရယ္Ericရယ္အတူတူTVၾကည့္ေနၾကသည္။
ေအးေအးေဆးေဆးTVၾကည့္ေနၾကတုန္း႐ုတစ္ရက္JaeHyunဆီကိုဝင္လာတဲ့ဖုန္းတစ္ခု။
"ဟယ္လို.........ဗ်ာ!!!!!"
JaeHyunဘယ္ေလာက္ပင္လန့္သြားသည္မသိလက္ထဲမွဖုန္းပင္ျပဳတ္က်သြားေတာ့သည္။
"JaeHyunဘယ္သူမလို႔လဲ"
JaeHyunမွာဘာမွပင္မေျပာန္ိုင္ရွာေတာ့ဘဲလက္ေတြတုန္လာသည္။အဲ့ေတာ့JuYeonကပဲJaeHyunနားေလးကိုသြားကာေမးရေတာ့သည္။
"JaeHyunဘာျဖစ္တာလဲ"
"Omma...Ommaအခုႏွလုံးထေဖာက္လာလို႔တဲ့စိုးရိမ္ရတယ္တဲ့"
"ဒါဆိုလာထ...ေဆး႐ုံကိုအတူသြားရေအာင္"
JuYeonကဆြဲထူေတာ့မွတုန္တုန္ရီရီနဲ႕ထလာၿပီးႏွစ္ေယာက္သားေဆး႐ုံကိုအျမန္လာလိုက္ၾကသည္။
ေဆး႐ုံရဲ႕ခြဲစိတ္ခန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့Nurseကိုေသခ်ာေမးလိုက္သည္။
"ကြၽန္ေတာ္အေမဘယ္လိုျဖစ္တာလဲဗ်"
"ဒီအတိုင္းေနရာကေနႏွလုံးထေဖာက္တာပါအခုဆရာဝန္ႀကီးနဲ႕ခြဲစိတ္ခန္းထဲမွာရွိေနတာမလို႔စိတ္ကိုေအးေအးထားပါ"
Nurseကေတာ့စိတ္ကိုေအးေအးထားခိုင္းေပမဲ့JaeHyunဘယ္လိုလုပ္ေနလို႔ရမွာလဲ။စိုးရိမ္ႀကီးစြာနဲ႕JuYeonနဲ႕အတူခြဲစိတ္ခန္းေရွ႕ကထိုင္ခုံေလးမွာထိုင္ၿပီးေစာင့္ေနမိသည္။
နာရီအနည္းငယ္ၾကာေတာ့ဆရာဝန္ထြက္လာသည္။
"ေဒါက္တာကြၽန္ေတာ့္အေမေကာ..."
ေဒါက္တာမွာေတာ့အားနာသည့္ပုံျဖင့္ၾကည့္ကာ
"စိတ္မေကာင္းပါဘူးသားေရအတတ္နိုင္ဆုံးေတာ့လုပ္ခဲ့ေပမဲ့သားအေမကကြယ္လြန္သြားပါၿပီ"
ဆရာဝန္ရဲ႕စကားအဆုံးမွာေတာ့JaeHyunရပ္ဖို႔ပင္အားေတာင္မရွိေတာ့သည္မို႔လဲက်သြားခဲ့သည္။ၿပီးေတာ့တားဆီးမရေတာ့တဲ့မ်က္ရည္မ်ားဟာက်လာပါေတာ့သည္။
JuYeonလည္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္ကာJaeHyunကိုႏွစ္သိမ့္ေပးေနမိသည္။
Nurseေတြနဲ႕ဆရာဝန္ဟာလည္းJaeHyunေလးအတြက္စိတ္မေကာင္းေခ်။
JuYeonလည္းငိုေနတဲ့JaeHyunကိုထေစကာကားဆီကိုေခၚလာလိုက္သည္။ကားထဲေရာက္ေတာ့လည္းအငိုမတိတ္ေသးတာမလို႔JuYeonစိုးရိမ္လာသည္။
JaeHyunရယ္မငိုပါနဲ႕ေတာ့လို႔လည္းသူ႕မွာမေျပာရက္သျဖင့္JaeHyunကိုယ္ေလးကိုအသာဆြဲယူကာရင္ခြင္၌မ်က္ႏွာအပ္ေစၿပီးငိုေစသည္။
JaeHyunမွာလည္းJuYeonရင္ခြင္ထဲေရာက္မွပိုလို႔ပင္ငိုေတာ့သည္။ၿပီးေတာ့ငိုသံေလးနဲ႕
"JuYeon....အခုဘယ္လိုလုပ္ရေတာ့မလဲဟင္......ကြၽန္ေတာ့္မွာOmmaပဲရွိေတာ့တာဒါေပမဲ့Ommaကြၽန္ေတာ့္ကိုထားခဲ့ၿပီ"
"ဘာလို႔အဲ့လိုေျပာရတာလဲJaeHyunရဲ႕JaeHyunမွာကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္လုံးရွိပါေသးတယ္"
ထိုသို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ရင္ခြင္ထဲကေနထကာေမာ့ၾကည့္လာတဲ့သူ႕ရဲ႕Jae။
"လိမ္ေနတာ....ငယ္ငယ္ကတည္းကAppaကလည္းထားခဲ့တယ္အခုOmmaလည္းထားသြားၿပီJuYeonလည္းထားသြားမွာမလားကြၽန္ေတာ့္ကို"
"မဟုတ္ရပါဘူး....မထားခဲ့ပါဘူးကြၽန္ေတာ္JaeHyunကိုမထားသြားဘူးတစ္သက္လုံးJaeHyunနားမွာပဲေနမွာအခုOmmaကလည္းေကာင္းတဲ့ေနရာကိုေရာက္သြားပါၿပီJaeHyunရဲ႕"
"တစ္ကယ္ေျပာတာလား"
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုမယုံဘူးလား"
JuYeonအေမးကိုျပန္မေျဖဘဲရင္ခြင္ထဲေနာက္တစ္ေခါက္ျပန္တိုးဝင္လာတဲ့JaeHyun။
ၿပီးေတာ့မွရွိုက္သံေလးနဲ႕
"ယုံတယ္ယုံလြန္းလို႔ထားသြားခံရမွာေၾကာက္ေနတာ"
JaeHyunရဲ႕အေျဖေၾကာင့္JuYeonၿပဳံးမိသြားသည္။ရၿပီ။ဒီေလာက္ဆိုရပါၿပီ။ျပန္မခ်စ္နိုင္ရင္ေတာင္ယုံၾကည္ေပးတယ္ဆိုတာေလာက္နဲ႕ကိုေမာင္ေက်နပ္ပါတယ္Jaeရယ္။
.................
Ommaရဲ႕စ်ာပနကိုလည္းJuYeonအကူအညီနဲ႕ပဲၿပီးစီးခဲ့သည္။Ommaကိုမီးသၿဂိဳလ္တဲ့အခ်ိန္အထိJuYeonဟာJaeHyunနားမွာပဲတစ္ခ်ိန္လုံးရွိေနေပးၿပီးအားေပးခဲ့သည္။
ဒါေၾကာင့္လည္းJaeHyunဒီအခ်ိန္ထိေနေနနိုင္ေသးတာဆိုလည္းမမွားေခ်။Ommaရဲ႕ေနာက္ဆုံးခရီးအထိလိုက္ပို႔ေပးခဲ့ရတဲ့အတြက္JaeHyunေက်နပ္မိပါသည္။
................
"ေဒါက္...ေဒါက္"
အခန္းတံခါးေခါက္သံၾကားလို႔သြားၾကည့္မိေတာ့Ericနဲ႕BoMinေလးျဖစ္ေနသည္။
"Appa...ငိုေနတာလား"
"မငိုပါဘူး"
"ဦးဦးEricကေျပာျပတယ္Appaရဲ႕ေမေမကအေဝးႀကီးကိုသြားလိုက္ၿပီဆိုအဲ့တာေၾကာင့္Appaကငိုေနတာဆို.....Appaမငိုနဲ႕ေတာ့ေနာ္သားသားတို႔ရွိတာမလို႔Appaမငိုရဘူးေနာ္"
JaeHyunဘယ္လိုဆက္ၿပီးဝမ္းနည္းနိုင္ေတာ့မလဲကြယ္။BoMinေလးကေတာင္သူ႕ကိုေျပာလာတာသားသားတို႔ရွိတယ္ေလတဲ့။
JaeHyunဝမ္းသာမိသည္။သူ႕ဆီမွာခင္တြယ္စရာေလးေတြက်န္ရွိေနေသးတယ္ဆိုတဲ့ခံစားခ်က္ကသူ႕ကိုအားျဖစ္ေစသည္။
သူခ်စ္ရတဲ့သူကလည္းသူ႕နားမွာတစ္သက္လုံးရွိေနေပးမယ္တဲ့ေလ။သူဘာလိုေတာ့ဦးမွာလဲ။
Ericနဲ႕BoMinေလးကJaeHyunကိုဖက္ထားေလသည္။ထိုကဲ့သို႔ႏြေးေထြးစရာျမင္ကြင္းေလးကိုအေဝးတစ္ေနရာကေနၾကည့္ေနတဲ့သူဟာလည္းဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကိုခိုင္ခိုင္မာမာခ်လိဳက္ပါေတာ့သည္။
JuYeon's pov - ငါJaeကိုဘယ္ေတာ့မွလက္မလႊတ္ဘူးသူေပ်ာ္ေအာင္ငါထားမယ္သူ႕ကိုဝမ္းနည္းေစတဲ့အရာမွန္သမွ်မရွိ
ေအာင္ထားမယ္
..................
ေနာက္ေန႕ေတြေရာက္ေတာ့JaeHyunပုံမွန္အတိုင္းCafeမွာအလုပ္ဆင္းသည္။SangYeonနဲ႕က်န္တဲ့သူေတြကနားခိုင္းေပးမဲ့သူကမနားခ်င္။
သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြေကာSangYeonေကာၿပီးေတာ့ဆိုင္ကေဖာက္သည္ေကာင္မေလးေတြကပါသူ႕ကိုအားေပးစကားေျပာၾကတာမလို႔သူေပ်ာ္မိသည္။
နဂိုကတည္းကေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးေကာင္းတဲ့သူမလို႔ခ်စ္ခင္သူေပါမ်ားၿပီးေဖးမကူညီေစာင့္ေရွာက္ေပးတဲ့သူေတြလည္းမ်ားသည္။
ဒါေၾကာင့္လည္းJaeHyunရဲ႕ဘဝေလးဟာမိဘကံမေကာင္းေပမဲ့လို႔မိတ္ေဆြကံေကာင္းတယ္ပဲေခၚရမလား။
ဒါေပမဲ့တစ္ေယာက္ေသာသူကိုေတာ့မိတ္ေဆြအျဖစ္ထက္ပိုတဲ့ခံစားခ်က္မ်ိဳးရေနတာေတာ့သူ႕အျပစ္မဟုတ္ပါေလ။
JuYeonကသူ႕အနားမွာရွိေနေပးမယ္ဆိုတဲ့စကားနဲ႕တင္သူဘဝတစ္သက္တာကိုေပ်ာ္႐ႊင္စြာကုန္ဆုံးဖို႔လုံေလာက္သြားၿပီ။ဒါဟာလည္းJuYeonကိုခ်စ္တဲ့အခ်စ္ေၾကာင့္ပင္။
အခ်စ္ဆိုတာJaeHyunအတြက္ေတာ့ဆန္းၾကယ္ေနတာမ်ိဳးလည္းမဟုတ္။သူကိုယ္တိုင္လည္းနားမလည္။ဒါေပမဲ့သူသိသည္ကအခ်စ္ဆိုတာJuYeonပဲ။
ခ်စ္ရတဲ့သူလို႔ေျပာလိုက္တာနဲ႕JuYeonကိုမ်က္လုံးထဲကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ျမင္လာသည္အထိJuYeonကိုခ်စ္သည္။
JuYeonဆီကျပန္ခ်စ္ေပးဖို႔ေတာ့သူမေမွ်ာ္လင့္ပါဘူး။ဖြင့္လည္းမေျပာခ်င္ဘူး။ျငင္းခံရမွာေၾကာက္လို႔။အခုလိုမ်ိဳးေလးေန႕တိုင္းျမင္ေတြ႕ေနရတာေလးကိုပဲေက်နပ္လိုက္ပါ့မယ္။
JuYeonလည္းတစ္ခ်ိန္က်ရင္သူခ်စ္တဲ့သူကိုေတြ႕မွာပဲေလ။JuYeonလိုပုံကလည္းမိန္းကေလးေတြနဲ႕ပဲလိုက္သည္ဟုသူေတြးမိသည္။
ေအးေလ။JuYeonကလည္းမိန္းကေလးေတြပဲစိတ္ဝင္စားမွာေပါ့။ဟိုတစ္ေလာကဇာတ္ကားတူတူၾကည့္ၾကတုန္းကေတာင္ဒီကားကမင္းသမီးမေခ်ာလို႔မၾကည့္ဘူးတဲ့ေလ။
အဲ့ေတာ့အျပင္မွာသူနဲ႕တြဲမဲ့သူဆိုလွလွပပမိန္းကေလးပဲလိုခ်င္မွာေပါ့။သူ႕လိုေကာင္ေလးမ်ိဳးဘယ္ႀကိဳက္ပါ့မလဲ။
ဒါေၾကာင့္လည္းJuYeonဆီကအခ်စ္ကိုမေမွ်ာ္လင့္ရဲတာေပါ့။ဒီအတိုင္းေလးခိုးခိုးၿပီးခ်စ္ေနရတာပဲေကာင္းပါတယ္။
____________________________________
ဟုတ္ကဲ့ေရးလာတာ10ပိုင္းေက်ာ္ၿပီခုထိမတြဲၾကေသးလို႔စိတ္မဆိုးပါနဲ႕။FudanshiေလးEricလက္စြမ္းျပေတာ့မွာမလို႔သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ႀကိဳက္ၾကေတာ့မွာပါေနာ္
Thanks for reading🌸
Bạn đang đọc truyện trên: TruyenTop.Vip