"Hyungဘာထိုင္လုပ္ေနတာလဲ"

ၿခံထဲကဒန္းေပၚမွာထိုင္ေနသည့္JuYeonကိုျမင္ေတာ့Ericေဘးမွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္။

"ဒီအတိုင္းပဲစဥ္းစားေနတာ"

"ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ"

"ငါJaeကိုဖြင့္ေျပာရင္ေကာင္းမလားလို႔"

"ဖြင့္ေျပာရင္ေကာင္းမလားမဟုတ္ဘူးဖြင့္ကိုေျပာသင့္တာ"

"ငါလည္းႀကိဳးစားၾကည့္ပါေသးတယ္ဒါေပမဲ့ငါျငင္းခံရမွာေၾကာက္ေနတာ"

"လာျပန္ၿပီေနာက္တစ္ေယာက္..Hyungတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေလတစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ခ်စ္ေနရဲ႕သားနဲ႕ကိုျငင္းခံရမွာေၾကာက္ေနတာနဲ႕ပဲမဖြင့္ေျပာေတာ့ဘူးလား"

"ဟမ္....Ericမင္းဘာကိုဆိုလိုခ်င္တာလဲတစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ"

"ကြၽန္ေတာ္မွမေျပာရင္Hyungတို႔ႏွစ္ေယာက္ဒီတစ္သက္ညားေတာ့မွာမဟုတ္ဘူးကဲေျပာျပမယ္"

Flash back...
လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ရက္ခန့္က....

JaeHyun JuYeonအခန္းထဲမွာသန့္ရွင္းေရးလုပ္ေနတုန္းစားပြဲေပၚမွာတင္ထားတဲ့JuYeonရယ္Ericရယ္BoMinေလးရယ္အတူတူရိုက္ထားတဲ့ပုံကိုေတြ႕သြားသည္။

JaeHyunလည္းထိုပုံေလးကိုၾကည့္ေနရင္း႐ုတ္တစ္ရက္ဘယ္ကတည္းကအခန္းထဲေရာက္ေနမွန္းမသိတဲ့Ericက

"Hyungကိုအဲ့ေလာက္ေတာင္သေဘာက်တာလား"

"ဟင္...Ericဘယ္တုန္းကေရာက္ေနတာလဲ"

"ကြၽန္ေတာ္ေမးတာအရင္ေျဖပါ"

"ဘာလဲ...ငါကBoMinေလးကိုၾကည့္ေနတာ"

"မလိမ္တတ္ဘဲနဲ႕လိမ္ျပန္ၿပီ.....Hyungကိုသေဘာက်ေနတာကြၽန္ေတာ္ကမသိရွာဘူးဆိုေတာ့"

"ဟာ...Ericကလည္း.....ဒါနဲ႕Hyungအဲ့ေလာက္ထိသိသာေနလား"

"မသိသာပါဘူး...ကြၽန္ေတာ္ကေတာ္လြန္းလို႔ရိပ္မိတာ....Hyungမဖြင့္ေျပာခ်င္ဘူးလား"

"Ericကလည္းHyungတို႔ႏွစ္ေယာက္ကျဖစ္မွမျဖစ္နိုင္ဘဲဒါကေတာ့မေျပာလည္းသိသာေနတာပဲကို"

"ဘာလို႔မျဖစ္နိုင္ရမွာလဲ"

"သူကမိန္းကေလးေတြပဲႀကိဳက္တာမလားအဲ့ေတာ့ဖြင့္ေျပာမိသြားရင္Hyungအျငင္းခံရမွာေၾကာက္တယ္"

"Hyungကလည္းဗ်ာ....မႀကိဳးစားၾကည့္ဘဲနဲ႕ဘယ္လိုလုပ္သိမွာလဲ"

"ဟင့္အင္း...Hyungခံစားခ်က္ကိုတစ္သက္လုံးရင္ထဲမွာသိမ္းထားဖို႔ဆုံးျဖတ္ၿပီးသြားၿပီ"

Flash back end.....

"ဒါဆို....မင္းေျပာခ်င္တာJaeလည္းငါ့ကိုသေဘာက်ေနတယ္ေပါ့"

"သိခ်င္ရင္ကာယကံရွင္ကိုကိုယ္တိုင္သြားေမးပါလား"

"Jaeဘယ္မွာလဲ"

"Hyungအခန္းထဲမွာအဝတ္ေခါက္ေနတယ္"

Ericစကားဆုံးတာနဲ႕ဒန္းေပၚကေနခ်က္ခ်င္းဝုန္းခနဲထကာအိမ္ေပၚထပ္ကိုJuYeonအျမန္ေျပးတက္သြားသည္။

အေပၚထပ္ကသူ႕အခန္းထဲေရာက္ေတာ့အခန္းေပါက္ကိုေက်ာေပးကာအဝတ္ေခါက္ေနေသာJaeHyunကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။

"Jae"

ေခၚလိုက္ေတာ့လွည့္ၾကည့္လာသည္။

"JuYeon...ဘာလိုလို႔လဲ"

JuYeon..JaeHyunနားေလးကိုသြားလိုက္ၿပီးJaeHyunလက္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုေျဖးေျဖးခ်င္းဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။JaeHyunကေတာ့နားမလည္စြာျဖင့္ေၾကာင္ေနေလရဲ႕။

"Jae...ကြၽန္ေတာ္Jaeကိုေျပာစရာရွိတယ္"

"ေျပာေလ"

JuYeonေလပူတစ္ခ်က္ကိုခပ္ျပင္းျပင္းအရင္မႈတ္ထုတ္လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့အားယူကာ

"Jaeကိုကြၽန္ေတာ္ခ်စ္တယ္"

JaeHyunသူ႕နားသူပင္မယုံနိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္သြားသည္။ဘာတဲ့။သူတစ္ဖက္သက္ခ်စ္ေနရတဲ့သူကသူ႕ကိုခ်စ္တယ္တဲ့လား။အံ့ၾသသြား၍လက္ထဲကေခါက္ေနလက္စJuYeonရဲ႕shirtေတာင္ျပဳတ္က်သြားသည္။

သူေပ်ာ္သြားသည္။ေပ်ာ္လြန္း၍ဆြံ႕အေနမိသည္။

"Jaeလည္းကြၽန္​ေတာ့္ကိုသေဘာက်ေနတာမလား..Ericေျပာျပတယ္"

"ဟင့္အင္း....သေဘာမက်ပါဘူး"

JaeHyunေျဖလိုက္သည့္အေျဖေၾကာင့္JuYeonကိုင္ထားသည့္လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုလႊတ္ခ်မိသြားသည္။

JuYeon's pov - စဥ္းေတာင္မစဥ္းစားေပးေတာ့ဘူးပဲ။ငါထင္တဲ့အတိုင္းအျငင္းခံရတာပါလား။

သိသိသာသာမ်က္ႏွာပ်က္သြားတဲ့JuYeonကိုၾကည့္ၿပီးJaeHyunရယ္ခ်င္မိသြားသည္။

ခ်က္ခ်င္းပဲJuYeonရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကိုဝင္လိုက္ၿပီးနားနားေလးကပ္ကာေျပာလိုက္သည္။

"သေဘာမက်ဘဴး..ခ်စ္ပဲခ်စ္တာ"

ထိုအခါမွပဲJuYeonမ်က္ႏွာမွာေက်နပ္သည့္အၿပဳံးေလးေရာက္လာေတာ့သည္။သူ႕ကိုဖက္တြယ္ၿပီးရင္ခြင္ထဲဝင္လာတဲ့JaeHyunကိုပိုလို႔ပင္တင္းက်ပ္စြာျပန္ဖက္လိုက္သည္။

ႏွစ္ေယာက္ၾကားထဲကိုဘယ္လိုေလမွတိုးဝင္လို႔မရသည္အထိနီးကပ္တင္းက်ပ္စြာဖက္ထားမိသည္မွာမိနစ္အနည္းငယ္ၾကာသြားသည္။

တစ္ေယာက္ကိုယ္သင္းနံ႕တစ္ေယာက္ရႉရွိက္ေနရသည္မွာလည္းေက်နပ္စရာေကာင္းလွသည္။ခ်စ္ရသူနဲ႕ပတ္သက္လာရင္ကိုယ္သင္းနံ႕ေလးကိုကအစခ်စ္မိသည္။ဒါဟာလည္းအခ်စ္ရဲ႕စြမ္းအင္ပင္။

အေတာ္အတန္ၾကာေအာင္ဖက္ၿပီးသြားေတာ့ႏွစ္ေယာက္သားခြာလိုက္ၾကၿပီးတစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ၿပီးၿပဳံးမိျပန္သည္။

JuYoenသိပ္ျမတ္နိုးရပါတယ္ဆိုတဲ့အၿပဳံးေလးနဲ႕ၿပဳံးလာတဲ့သူ႕ခ်စ္သူေလးကိုၾကည့္ၿပီးၾကည္ႏူးရျပန္သည္။

"Jae"

"ဟင္"

"တစ္ခုေလာက္ေတာင္းဆိုခ်င္တယ္"

"ေျပာေလ"

"ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမာင္ လို႔ေခၚပါလားဟင္"

JaeHyunေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။အမွန္အတိုင္းေျပာရလွ်င္သူလည္းJuYeonကိုခ်စ္စနိုးေလးနဲ႕ေခၚခ်င္ေနခဲ့မိတာ။အခုေတာ့ဆႏၵေတြျပည့္ဝသြားၿပီေပါ့။

ႏွစ္ေယာက္သားတစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ၾကည့္ၿပီးၾကည္ႏူးေနၾကသည္မွာဘယ္ေလာက္ပင္ၾကာသြားသည္မသိ။အျပင္ဘက္မွ

"ဦးဦးEric...Daddyအခန္းထဲကိုဘာေတြေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာလဲ"

ဆိုတဲ့အသံေလးၾကားေတာ့မွလႊတ္မိသြားသည္။အျပင္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့သူတို႔အခန္းထဲကိုေခ်ာင္းၾကည့္ေနတဲ့Ericရယ္..ေန႕လည္တစ္ေရးတစ္ေမာအိပ္ၿပီးလို႔ျပန္ထလာတဲ့BoMinေလးရယ္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။

Eric's pov - BoMinရာဆက္အိပ္ေနတာမဟုတ္ဘူးေကာင္းခန္းေရာက္ေနတာကိုကြာ
..................

ညဘက္ထမင္းစားေတာ့Ericကသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ၿပီးၿပဳံးစိစိႏွင့္လုပ္ေနသည္။

"ေမာင္နဲ႕Jaeတဲ့...အဟိ😁"

"Eric!!! ထမင္းစားစရာရွိတာဆက္စားမလားမုန့္ဖိုးျဖတ္ရမလား"

JuYeonမွေငါက္လိုက္ေတာ့႐ုပ္ကိုမနည္းျပန္တည္ကာထမင္းစားရန္ျပင္လိုက္သည္။အေျပာကေတာ့ထမင္းစားပါတယ္ေပါ့။တစ္ကယ္တမ္းကJaeHyunခြံ႕ေကြၽးေနရတာပါ။

"Appa...ထမင္းစားၿပီးရင္သားသားနဲ႕ပုံဆြဲကူေပးဦးေနာ္"

"အင္းပါ"

"ဒါနဲ႕BoMinေလးပုံေတာ္ေတာ္ဆြဲတတ္ေနၿပီေပါ့"

"ဒါေပါ့Daddyရဲ႕Appaကူေပးေတာ့သားသားအမ်ားႀကီးေတာ္လာတာ"

"ဟုတ္လားေတာ္တဲ့Daddyသားေလးကိုဆုခ်ရမွာေပါ့ဘာလိုခ်င္လဲေျပာ"

"Umm...သားသားကိုအ႐ုပ္အသစ္ဝယ္ေပး"

"ဟုတ္ပါၿပီဒါဆိုမနက္ျဖန္အတူတူသြားဝယ္ၾကမယ္"

"ေရးးး"

ထမင္းစားေသာက္ၿပီးသြားေတာ့JaeHyunကBoMinေလးကိုပုံဆြဲတာကူေပးၿပီးEricနဲ႕JuYeonကေတာ့စာၾကည့္ခန္းထဲမွာအလုပ္လုပ္ေနၾကသည္။

အိပ္ခ်ိန္လည္းေရာက္ေတာ့JaeHyunလည္းBoMinနဲ႕Ericကိုသိပ္ခဲ့ၿပီးအိပ္ရန္အခန္းထဲကိုလာလိုက္သည္။လာေတာ့အခန္းေရွ႕မွာမအိပ္ေသးဘဲရပ္ေစာင့္ေနတဲ့JuYeon။

"ဟင္...ေမာင္...မအိပ္ေသးဘူးလား"

ဒါဟာJaeHyunသူ႕ကိုပထမဦးဆုံးအေနနဲ႕ေမာင္လို႔ေခၚလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ၾကားလိုက္ရတဲ့JuYeonအဖို႔ေတာ့JaeHyunသူ႕ကို ေမာင္ လို႔ေခၚလိုက္တဲ့အသံေလးကႏွလုံးသားထဲကိုပ်ားသကာရည္ေလာင္းခ်လိဳက္သည့္ႏွယ္ခ်ိဳၿမိန္လြန္းေနသည္။

JaeHyunကေတာ့သူေမးတာျပန္မေျဖဘဲေတာင့္ေတာင့္ရပ္ကာၿပဳံးေနတဲ့JuYeonေၾကာင့္လက္​ေမာင္းကိုအသာေလးပုတ္လိုက္သည္။

"ေမာင္ မအိပ္ေသးဘူးလားလို႔"

"ဟမ္..ေအာ္...Jae..အင္း...Jaeကိုေစာင့္ေနတာ"

"ဘာလို႔လဲ"

"ဟို.....Jaeနဲ႕အတူအိပ္ခ်င္လို႔"

"ဟင္"

"တစ္ျခားဟာမေတြးပါနဲ႕...ဒီအတိုင္းပဲဖက္အိပ္႐ုံပဲအိပ္မွာပါ"

"အင္း"
.............

JuYeonအခန္းထဲအေရာက္ကုတင္ေပၚေရာက္ေတာ့JaeHyunမွ

"အာ...ဟုတ္သားပဲ....ေခါင္းအုံးမယူလာမိဘူးသြားယူလိုက္ဦးမယ္"

"ဘာလို႔သြားယူေနေတာ့မွာလဲဒီမွာေလ"

ေျပာၿပီးသူ႕လက္ေမာင္းကိုပုတ္ျပေတာ့JaeHyunက

"အဲ့တာေတာ့ဟုတ္တယ္ေလဒါေပမဲ့ေမာင္နာေနမွာေပါ့"

"မနာပါဘူးJaeရဲ႕လာပါအိပ္ရေအာင္"

JaeHyun လည္းJuYeonေဘးေလးမွာဝင္လွဲလိုက္ၿပီးJuYeonလက္ေမာင္းေလးအေပၚကိုေခါင္းထားလိုက္သည္။

ထိုအခါJuYeonရဲ႕က်န္တဲ့လက္တစ္ဖက္ကJaeHyunခါးေလးေပၚကိုလွမ္းဖက္လိုက္သည္။JaeHyunကလည္းJuYeonကိုျပန္ဖက္ထားသည္။

"ေမာင္"

"​ေျပာေလJae"

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္"

"ဘာအတြက္လည္းJaeရဲ႕"

"အရာအားလုံးအတြက္ေလ။Jaeစဥ္းစားေနတာအကယ္လို႔ေမာင္သာJaeကိုအဲ့ေန႕ညတုန္းကလာမကယ္ခဲ့ရင္အခုJaeဘယ္ဘဝေရာက္ေနမလဲဆိုတာစဥ္းစားမိရင္းနဲ႕ကိုေၾကာက္လာတယ္"

"ေအာ္..မဟုတ္တာJaeကလည္းေမာင္ကေတာင္လာတာေနာက္က်သြားခဲ့မိလို႔Jaeကိုအားနာမိေနတာ...Jae...ေနာက္ထပ္အဲ့လိုအေၾကာင္းေတြထပ္မစဥ္းစားနဲ႕ေတာ့ေနာ္Jaeစိတ္ဆင္းရဲေနတာေမာင္မၾကည့္ရက္လို႔ပါ"

"အင္းပါေမာင္ရဲ႕Jaeထပ္မေတြးေတာ့ပါဘူး"

"Jaeခ်စ္တယ္ေနာ္"

"Jaeကပိုခ်စ္တာ"

"ဟင့္အင္းေမာင္ကအမ်ားႀကီးပိုခ်စ္တာ"

"အင္းပါအင္းပါအခုေတာ့အိပ္ရေအာင္"

ထိုေန႕ညေလးကBoMinေလးအခန္းထဲမွာကေလးႀကီးနဲ႕ကေလးေလးႏွစ္ေယာက္လည္းႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနၾကသလိုေနာက္တစ္ခန္းထဲမွာလည္းအရမ္းခ်စ္ၾကတဲ့ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ဖက္ကာႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္ေပ်ာ္ေနေလရဲ႕။
____________________________________

Thanks for reading🌸