"ဟယ္လိုEric.....အလုပ္ေတြမင္းအရင္ၾကည့္ၾကပ္လုပ္ထားလိုက္ဦးေနာ္ငါဝင္စရာေနရာတစ္ခုရွိေသးလို႔"

"ဟုတ္ကဲ့Hyung"

JuYeonအလုပ္မသြားခင္ေနရာတစ္ခုသို႔အရင္ဝင္လိုက္သည္။ထိုေနရာကတစ္ျခားေနရာေတာ့မဟုတ္။လက္ဝတ္ရတနာေရာင္းသည့္ဆိုင္ပင္ျဖစ္သည္။

သူJaeHyunကိုလက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းေတာ့မည္။သူမ်ားေတြအျမင္မွာျမန္လြန္းတယ္ဟုထင္ခ်င္လည္းထင္ပါေစ။သူမေစာင့္ခ်င္ေတာ့။သူနဲ႕Jaeကခ်စ္သူေတြဆိုေပမဲ့သူ JaeHyunကိုအၿပီးပိုင္ဆိုင္ခ်င္သည္။သူဒီဆုံးျဖတ္ခ်က္ကိုမေန႕ညေနJaeHyunသူ႕ေပၚမွာမွီၿပီးအိပ္ေနကတည္းကခ်လိဳက္သည္။

ဒါဟာလည္းခ်စ္ရတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္လာသည့္ေလာဘပင္။သူJaeရဲ႕လက္ေလးကိုကိုင္မိတိုင္းစိတ္နဲ႕မွန္းလာခဲ့တဲ့Jaeရဲ႕လက္အတိုင္းေလးကိုလည္းသူစိတ္ထဲျပန္ေတြးေနမိသည္။

ဆိုင္ေရွ႕အေရာက္ကားရပ္ၿပီးေတာ့ဆိုင္ထဲကိုဝင္လိုက္သည္။ဝင္လည္းဝင္လိုက္ေတာ့ေစ်းဝယ္သူေတြနဲ႕ဆိုင္ဝန္ထမ္းေကာင္မေလးေတြကသူ႕ကိုအံ့ၾသစြာလွည့္ၾကည့္ၾကသည္။

ၿပီးေတာ့မွဆိုင္ဝန္ထမ္းေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကအနားေရာက္လာၿပီးJuYeonကို

"CEO Leeရွင့္ ဘာမ်ားအလိုရွိပါလဲ"

"လက္စြပ္ဒီဇိုင္းမွာခ်င္လို႔လာၾကည့္တာပါ"

"ဟုတ္ကဲ့ဒီဘက္ကိုႂကြပါ"

JuYeonလည္းဆိုင္ဝန္ထမ္းေကာင္မေလးျပသည့္ဘက္ကိုလာလိုက္ၿပီးလက္စြပ္ေတြအစီအရီထားထားတဲ့ေကာင္တာကိုေရာက္သြားသည္။

"ဟုတ္ကဲ့ဒီမွာကြၽန္မတို႔ဆိုင္ရဲ႕လက္စြပ္ဒီဇိုင္းေတြအကုန္ရွိပါတယ္ေနာက္ဆုံးေပၚဒီဇိုင္းေတြလည္းရွိပါတယ္"

JuYeonလည္းဝန္ထမ္းမေလးျပတဲ့ဒီဇိုင္းေတြၾကည့္လိုက္ေတာ့တစ္ခုမွစိတ္တိုင္းမက်ေသးေခ်။

ဒါကိုသတိထားမိတဲ့ဆိုင္ဝန္ထမ္းမေလးက

"ဟို..သေဘာက်တာမေတြ႕ေသးလို႔လားရွင့္လိုခ်င္တဲ့ဒီဇိုင္းကိုေျပာၾကည့္လို႔လဲရပါတယ္ရွင့္"

"အင္း...ဟိုဟာ...ရိုးရိုးေလးနဲ႕ကိုလွလွေလးအဲ့လိုပုံေလးလိုခ်င္တယ္စိန္ပြင့္ေသးေသးေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ပါရင္ပိုေကာင္းတယ္"

"ဟုတ္ကဲ့ဒါဆိုဒီတစ္ခုေလးဆိုရင္ေကာ"

"အင္း....ဒါေပမဲ့စိန္ကိုတစ္လုံးထဲမထည့္ပဲနဲ႕ဒီဖက္တစ္ခုမွာျပသလိုမ်ိဳးေလးထည့္ေပးလို႔ရမလား"

"ဟုတ္ကဲ့အဲ့လိုလည္းရပါတယ္....ဒါနဲ႕ဘယ္သူ႕အတြက္လဲဆိုတာသိခြင့္ရမလားရွင့္"

"ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္သူကိုလက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းခ်င္လို႔ပါ"

"ေအာ္....ဟုတ္ကဲ့ဒီလိုဒီဇိုင္းေလးဆိုခ်စ္သူကလည္းႀကိဳက္ေလာက္မွာပါ"

JuYeonမွာအႀကံတစ္ခုေပၚလာေသာေၾကာင့္ဝန္ထမ္းေကာင္မေလးကိုေမးလိုက္သည္။

"ဟိုတစ္ခုေလာက္အႀကံေတာင္းလို႔ရမလား"

"ရပါတယ္ရွင့္"

"ကြၽန္ေတာ္လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းခ်င္ေပမဲ့ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆိုတာမသိဘူးျဖစ္ေနတာ"

"ေအာ္သိၿပီအင္း.....သူ႕ရဲ႕special dayေလးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ေတာင္းရင္ေကာေမြးေန႕မွာပဲျဖစ္ျဖစ္အမွတ္တစ္ရျဖစ္သြားေအာင္ေပါ့"

JuYeonလည္းထိုေကာင္မေလးေျပာတာကိုေခါင္းၿငိမ့္ျပကာစဥ္းစားေနလိုက္သည္။JaeHyunရဲ႕ေမြးေန႕ကလည္းေနာက္လက်ရင္ေရာက္ၿပီဆိုေတာ့သူလည္းအဲ့ေတာ့မွပဲေတာင္းရန္ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။

"လက္စြပ္ရဖို႔ဘယ္ေလာက္ၾကာဦးမလဲ"

"ေနာက္သုံးပတ္ေလာက္ေနရင္ရပါၿပီ"

"အင္းဒါဆိုအကိုက္ပဲသူ႕ေမြးေန႕ကလည္းေနာက္လမွဆိုေတာ့"

"ဒါဆိုဒီမွာေဖာင္တစ္ခ်က္ျဖည့္ေပးခဲ့ပါေနာ္"

"ဟုတ္ကဲ့ေအာ္...ဒါနဲ႕လက္စြပ္မွာနာမည္ထည့္ခ်င္ေသးတယ္"

"ဟုတ္ကဲ့ရပါတယ္ဒီေဖာင္မွာထည့္ေပးခဲ့လိုက္ပါsizeလည္းတစ္ခါတည္းေရးေပးပါရွင့္"

"Sizeကတစ္ကြင္းကိုဒီမွာေရးထားတဲ့အတိုင္းလုပ္ၿပီးေနာက္တစ္ကြင္းကိုေတာ့ဒီထက္ေသးတဲ့တစ္sizeလုပ္ေပးပါ"

"ဟုတ္ကဲ့ပါရရင္ဖုန္းဆက္လိုက္ပါ့မယ္အခုလိုမ်ိဳးကြၽန္မတို႔ဆီကမွာယူေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခ်စ္ရသူနဲ႕လည္းေပ်ာ္႐ႊင္ရပါေစလို႔ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ရွင့္"

"ဟုတ္ကဲ့ပါ"

JuYeonလည္းလက္စြပ္မွာၿပီးေတာ့Companyကိုလာလိုက္သည္။စိတ္ထဲမွာလည္းအနည္းငယ္ေတာ့စိုးရိမ္မိသား။သူေ႐ြးတဲ့လက္စြပ္ကိုJaeHyunမွသေဘာက်ပါ့မလားဆိုတဲ့စိတ္ကေလးေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ၿပီးေတာ့သူ႕ကိုတြဲတာေတာင္မၾကာေသးဘဲခုလိုလက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းတယ္ဆိုၿပီးျငင္းခံရမွာလည္းေၾကာက္ေသးသည္။
....................

ညေနအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့

"Daddy!!!"

BoMinေလးနဲ႕JaeHyunကလာႀကိဳသည္။BoMinကေတာ့ထုံးစံအတိုင္းJuYeonေပၚကိုတက္ၿပီးဖက္ထားသည္။

"ေမာင္အိတ္ကဒီကိုေပးေလ"

"အင္းJae"

"ေမာင္ဗိုက္ဆာေနၿပီလား"

"အင္းဆာေတာ့ဆာေနတယ္"

"ဒါဆိုခနေနာ္ဟင္းေတြသြားႏႊေးလိုက္ဦးမယ္"

မီးဖိုေခ်ာင္ထဲကိုအေျပးေလးဝင္သြားတဲ့JaeHyunကိုၾကည့္ၿပီးJuYeonၿပဳံးမိသည္။

"DaddyကAppaကိုအရမ္းခ်စ္တာပဲေနာ္"

BoMinေလးဆီကေျပာလာသည့္စကားေၾကာင့္JuYeonေတာင္အံ့ၾသမိသည္။

"သားကဘယ္လိုသိလဲ"

"AppaကDaddyကိုဆိုအၿမဲတမ္းလိုက္ၾကည့္ေနတာၾကည့္ရင္လည္းဘယ္လိုမွန္းမသိဘူးတစ္မ်ိဳးေလး။ဦးဦးEricေျပာျပတာအဲ့တာခ်စ္လို႔အဲ့လို႔ျဖစ္တာတဲ့"

"ဟုတ္တာေပါ့သားရဲ႕"

"သားသားကေတာ့DaddyကိုေကာAppaကိုေကာဦးဦးEricကိုေကာအရမ္းခ်စ္တာေနာ္"

"သိပါၿပီစကားတတ္ေလးရယ္"
..................

ဒီလိုနဲ႕ေနလာထိုင္လာရင္းJaeHyunရဲ႕ေမြးေန႕ရက္ကိုေတာင္ေရာက္ရွိလာသည္။JaeHyunကေတာ့JuYeonသူ႕ေမြးေန႕ကိုမသိေသးဘူးဟုထင္ထားေသာေၾကာင့္မနက္ခင္းေရာက္တာႏွင့္ေျပာဖို႔ေစာင့္ေနသည္။

"ေမာင္...ထရေအာင္ေလ"

"အင္းထၿပီ"

ဟုဆိုကာထသြားေသာJuYeonေၾကာင့္JaeHyunအနည္းငယ္ေတာ့ေၾကာင္သြားသည္။အရင္တုန္းကဆိုေန႕တိုင္းမနက္တိုင္းနိုးၿပီဆိုကတည္းကသူ႕ပါးကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ႏွာေခါင္းကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ႏွဖူးကိုပဲျဖစ္ျဖစ္နမ္းၿပီးမွထတတ္သည္။အခုေတာ့ထၿပီဟုေျပာကာတန္းၿပီးေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားသည္။

ေမြးေန႕ရဲ႕မနက္ခင္းကိုစိတ္ေကာက္ျခင္းနဲ႕မစတင္ခ်င္ေတာ့JaeHyunလည္းဘာမွထပ္စဥ္းစားမေနေတာ့ဘဲJuYeonအတြက္suitထုတ္ေပးကာမနက္စာျပင္ကူရန္ေအာက္ထပ္သို႔သြားလိုက္သည္။

မနက္စာစားေတာ့လည္းထူးထူးဆန္းဆန္းJuYeonမွစကားမေျပာေသာေၾကာင့္JaeHyunမွာေျပာဖို႔တန့္ေနသည္။အေျခအေနကိုသိႏွင့္ေနၿပီးသားEricကေတာ့ရယ္ခ်င္စိတ္ကိုမနည္းထိန္းကာမနက္စာကိုပဲသြတ္ေနလိုက္သည္။

မနက္စာလည္းစားၿပီးသြားေတာ့JaeHyunေျပာရန္စကားစလိုက္သည္။

"ေမာင္...ဒီေန႕ကေလ......"

"ေအာ္..Jaeေျပာဖို႔ေမ့ေနလို႔ေမာင္ဒီေန႕အိမ္ျပန္ေနာက္က်မယ္ေနာ္"

JaeHyunစကားမေျပာခင္JuYeonမွျဖတ္ေျပာလိုက္သည္။

"ဘာလို႔လဲ"

"ေမာင္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ပြဲတစ္ခုသြားဖို႔ရွိလို႔အဲ့မွာပဲညစာပါတစ္ခါတည္းစားမွာမလို႔Jaeကေမာင့္ကိုမေစာင့္ေနေတာ့နဲ႕ေနာ္Bominေလးနဲ႕ပဲစားလိုက္"

"အင္းပါ....."

JaeHyunစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားသည္။ေမြးေန႕ေလးမွာJuYeonနဲ႕တူတူညစာစားခ်င္ပါတယ္ဆို။

JaeHyun's pov - တစ္ကယ္ေပါ့။ငါ့ေမြးေန႕မွာကိုေလ

သိသိသာသာမ်က္ႏွာေလးညိုးက်သြားတဲ့JaeHyunကိုၾကည့္ၿပီးJuYeonအသည္းယားေနမိသည္။သူကsupriseအႀကီးႀကီးတိုက္မွာဆိုေတာ့ဒီေလာက္ေတာ့သူလုပ္လိုက္မိသည္။ဒါေၾကာင့္နိုးတုန္းကေတာင္နမ္းေနက်ပါးေလးကိုမနမ္းခဲ့ရ၍သူမေနတတ္။

JuYeon's pov - Jaeတစ္ခါမွမရဖူးတဲ့ေမြးေန႕လက္ေဆာင္မ်ိဳးေမာင္ကေပးမွာမလို႔ပါJaeရယ္

JuYeonကား ၿခံထဲကထြက္သြားတာေလးကိုၾကည့္ၿပီးJaeHyunဝမ္းနည္းေနမိသည္။သူမွႀကိဳမေျပာျပခဲ့မိတာ။ညစာေလးေတာင္အတူတူမစားရေတာ့ဘူး။

"ဟူး......."

JaeHyunသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိဳက္ကာအိမ္ထဲကိုေလးကန္စြာပင္ဝင္သြားလိုက္သည္။
..............

"Eric...အကုန္စီစဥ္ၿပီးၿပီလား"

"အင္း...ဒါေပမဲ့ပန္းကအျဖဴမရဘူးတဲ့Hyung"

"ဘာ!!!"

"ငါတစ္ခါတည္းေျပာခဲ့တာေလ"

"အဲ့တာကဟုတ္ေပမဲ့သူတို႔က......"

ေျပာေနရင္းတန္းလန္းဝုန္းခနဲ႐ုံးခန္းထဲကထသြားကာကားပါကင္ဆီကိုသြားလိုက္သည့္JuYeonေၾကာင့္Ericလည္းခပ္ျမန္ျမန္သာလိုက္ခဲ့လိုက္သည္။

ဆိုင္ကိုအျမန္ေမာင္းလိုက္ၿပီးဟိုလည္းေရာက္ေတာ့.....

"CEO Leeရွင့္ဘာမ်ားအလိုရွိေသးလို႔​ပါလဲရွင့္"

"ပန္းကဘာကိစၥနဲ႕အျဖဴမရရတာလဲ"

"ဟိုအဲ့တာက.....ကြၽန္မတို႔......."

"မင္းတို႔အကုန္လုံးနားေထာင္!!"

ေဒါသသံႏွင့္မေအာ္႐ုံတစ္မယ္ေျပာလိုက္သည့္JuYeonေၾကာင့္ဆိုင္ထဲရွိဝန္ထမ္းေတြအကုန္ေၾကာက္သြားၿပီးေခါင္းေတာင္မေဖာ္ရဲၾကေတာ့ေပ။

"သစ္ခြေကာ...ႏွင္းဆီေကာ...အကုန္အျဖဴရေအာင္လုပ္ထား!!ရွာမရရင္ဟိုေတာဘက္ထိသြားရွာ!!!"

"ဟုတ္...ဟုတ္ကဲ့ပါရွင့္ကြၽန္မတို႔အျမန္ဆုံးလုပ္ေပးပါ့မယ္"

"ေအး....အျမန္လုပ္လိုက္ရလို႔ဆိုၿပီးမေသမသပ္ပုံထြက္လာၾကည့္...ငါ့အေၾကာင္းသိသြားမယ္"

"ဟုတ္ကဲ့ပါရွင့္အတတ္နိုင္ဆုံးလွေအာင္ျပင္ေပးပါ့မယ္"

JuYeonေျပာၿပီးထြက္လာလိုက္သည္။ဝန္ထမ္းေတြကေတာ့အသက္ေတာင္ရဲရဲမရႉရဲၾကေတာ့ေခ်။Ericမွာလည္းဘာမွဝင္မေျပာရဲ။JuYeonအေၾကာင္းသူအသိဆုံးပဲမလား။

ဆိုင္ကေနထြက္လာၿပီးေနာက္ထပ္ဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ကိုJuYeonထပ္ဝင္လိုက္သည္။ထိုဆိုင္ကားအျခားဆိုင္ေတာ့မဟုတ္။သူလက္စြပ္မွာထားသည့္ဆိုင္ပင္ျဖစ္သည္။

"ကြၽန္ေတာ္မွာထားတဲ့လက္စြပ္တစ္စုံရၿပီလားလာၾကည့္တာပါ"

"ဟုတ္ကဲ့ရပါၿပီရွင့္...ဒီမွာပါလက္စြပ္က"

ဝန္ထမ္းေကာင္မေလးထုတ္ျပသည့္လက္စြပ္ေလးကိုၾကည့္ၿပီးJuYeonမွာပီတိျဖစ္ရျပန္သည္။Jaeရဲ႕လက္ေလးနဲ႕ဆိုသိပ္လိုက္မွာပဲဟူေသာစိတ္ကေလးျဖင့္။

"ဘယ္လိုပုံနဲ႕ထုပ္ေပးရမလဲရွင့္"

"ရိုးရိုးေလးကိုမွအျဖဴေရာင္ဘူးေလး"

"ဟုတ္ကဲ့သိပါၿပီရွင့္"

____________________________________

Thanks for reading🌸