Chapter 7 (ZawGyi)
JuYeonဒီေန႕တစ္ေနကုန္မအားသည္မို႔ညေရာက္ေတာ့မွပဲJaeHyunေလးကိုအေဝးကေနေငးၾကည့္ရေတာ့တယ္။မျမင္ရတာသုံးရက္ေပမဲ့သူ႕အတြက္ကေတာ့သုံးႏွစ္လိုပင္။
တစ္ျခားသူေတြအပိုလုပ္တယ္လို႔ေျပာလည္းေျပာၾကပါေစ။တစ္ကယ္ခ်စ္ဖူးတဲ့သူမွပဲဒီခံစားခ်က္ကိုသိမွာမလို႔ေလ။
"ကဲဒီေလာက္ထိလိုက္ၾကည့္လိုက္ရေတာ့ေက်နပ္ၿပီလားHyung"
ေဘးမွEricကေခၚမွသာသတိျပန္ဝင္လာသည္။ဟုတ္သားပဲEricေကာပါလာတာေမ့ေနတာ။
အလုပ္ကအျပန္လာၾကည့္သည္မို႔Ericတင္သာမကBodyguardေတြပါေနာက္ကားႏွစ္စီးနဲ႕ပါလာသည္။
သူအေငးေကာင္းတုန္းမလို႔သူတို႔ကိုခနေမ့သြားတယ္ထင္ပ။ေအာ္....LeeJaeHyunကဒီလိုျဖစ္ေအာင္လည္းျပဳစားတတ္တာလား။
( အဲ့ထက္ကိုပိုဆိုးတယ္JuYeonေရ😅 )
JuYeonလည္းျပန္ေတာ့မလိုလုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာJaeHyunအိမ္ထဲကိုဘယ္ကမွန္းမသိတဲ့လူသုံးေယာက္ဝင္သြားတာကိုေတြ႕လိုက္တာမလို႔မျပန္ေသးဘဲဆက္ေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
................
JaeHyunအိမ္ထဲေရာက္တာနဲ႕အိတ္ကိုခ်ၿပီးဆိုဖာေပၚမွာနားေနတုန္း႐ုတ္တစ္ရက္အိမ္တံခါးမွဘဲလ္တီးသံၾကားတာမလို႔သူထဖြင့္ေပးမိလိုက္သည္။
ၾကည့္လိုက္ေတာ့လူသုံးေယာက္။ဘယ္သူေတြမွန္းေတာ့သူသိပါတယ္။သူ႕အေဖေငြေခ်းခဲ့တဲ့သူဆီကလူေတြျဖစ္သည္။
ထိုလူသုံးေယာက္ကအိမ္ထဲကိုမဖိတ္ေခၚပါပဲနဲ႕ေရာက္ေနၾကသည္။
"ခင္ဗ်ားတို႔ဘာလာလုပ္တာလဲ"
"အဟက္....မင္းကမ်ားေမးရတယ္ရွိေသး အေႂကြးလာယူတာေပါ့"
"ဒီလအတြက္ကြၽန္ေတာ္ေပးၿပီးၿပီေလ"
"ေအးအဲ့တာေၾကာင့္ေနာက္လအတြက္လာေတာင္းတာ"
"ဘာ...ခင္ဗ်ားတို႔မညစ္နဲ႕ေနာ္"
"ငါတို႔ကမညစ္ပါဘူး...အေႂကြးေလးလာေတာင္းတာပဲရွိတာ"
"ကြၽန္ေတာ္မေပးန္ိုင္ဘူးေနာက္လစာကေနာက္လမွပဲေပးမွာမလို႔ဒီေန႕ေတာ့ျပန္လိုက္ပါေတာ့"
"ေနပါဦး....မင္းကိုေျပာျပဦးမယ္အေႂကြးကိုခုဆပ္ရင္မဆပ္ရင္မင္းအေဖေပးခဲ့တဲ့ကတိအတိုင္းငါတို႔ကလုပ္႐ုံပဲရွိမွာ"
"ဘာကတိလဲ"
"အေႂကြးမေပးနိုင္ရင္သူ႕သားကိုအေႂကြးအေနနဲ႕သိမ္းလို႔ရတယ္ဆိုတဲ့ကတိ"
သူ႕ဆီကိုတစ္လွမ္းခ်င္းတိုးၿပီးေျပာလိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္JaeHyunၾကက္သီးမ်ားပင္ထသြားသည္။
"ဒါမင္းအေဖကိုယ္တိုင္ကိုကေပးခဲ့တာေနာ္..အဲ့တာေၾကာင့္ခုခ်က္ခ်င္းက်န္တဲ့ပိုက္ဆံကိုေပးရင္ေပးမေပးလို႔ကေတာ့...."
ညစ္က်ယ္က်ယ္နဲ႕ၾကည့္လာတဲ့ထိုလူေၾကာင့္JaeHyunေၾကာက္လာမိသည္။သူ႕အေဖကဒီလိုကတိမ်ိဳးကိုေပးခဲ့တယ္လို႔သူမွမသိခဲ့တာ။ဒါေပမဲ့သူ႕မွာက်န္တဲ့ပိုက္ဆံကလည္းအေမ့ေဆး႐ုံစရိတ္ထဲေပးလိုက္ၿပီမို႔အေႂကြးဆပ္လို႔မရျဖစ္ေနသည္။
ထိုလူမွာထပ္တိုးရင္းတိုးရင္းနဲ႕JaeHyunပါးကိုလာကိုင္ေလသည္။
"အဟက္...မင္းေလးကေယာက်္ားေလးဆိုေပမဲ့ခ်စ္စရာေလးပဲ....စိတ္မပူပါနဲ႕မင္းကေယာက်္ားေလးဆိုေတာ့နစ္နာစရာမွမရွိတာ"
ေျပာလိုက္သည့္စကားေၾကာင့္JaeHyunသူဘာကိုဆိုလိုမွန္းသေဘာေပါက္သြားသည္။အဲ့ေတာ့အတင္း႐ုန္းမယ္ႀကံေတာ့ထိုလူေတြကသူ႕ကိုဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္ၾကသည္။
"ခင္ဗ်ားကြၽန္ေတာ့္ကိုခုခ်က္ခ်င္းလႊတ္ေပး!!!"
JaeHyunရွိသမွ်အားနဲ႕အတင္း႐ုန္းေသာ္လည္းလူသုံးေယာက္အားနဲ႕ဝိုင္းခ်ဳပ္ၾကတာမလို႔ဘယ္လိုမွ႐ုန္းမရျဖစ္ေနသည္။
"မင္းေအာ္လည္းမထူးဘူးေနာ္"
ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္းJaeHyunရဲ႕shirtကိုအားနဲ႕ဆြဲၿဖဲလိုက္တာေၾကာင့္ၾကယ္သီးေတြအကုန္ျပဳတ္သြားသည္။
သူ႕ရဲ႕ရင္ဘက္ကိုပြတ္ကာအရသာခံေနေသာထိုလူေၾကာင့္သူေၾကာက္ၿပီးငိုမိသည္။ေၾကာက္အားလန့္အားနဲ႕႐ုန္းၿပီးရိုက္လိုက္ေတာ့ထိုလူရဲ႕မ်က္ႏွာကိုလွမ္းရိုက္မိသြားသည္။
ထိုအခါအဲ့ဒီ့လူကစိတ္တိုသြားၿပီးအမဲျဖတ္ေတာ့မည့္မုဆိုးႏွယ္ၾကည့္ကာJaeHyunရဲ႕ပါးကိုျဖန္းခနဲရိုက္ခ်လိဳက္သည္။
"မင္းေလးကိုဒီထက္သက္ညွာေနလို႔မရေတာ့ဘူး"
ထိုလူကJaeHyunကိုလွဲခ်လိဳက္ၿပီးတက္ခြထားကာခါးမွခါးပတ္ကိုခြၽတ္ၿပီးJaeHyunကိုရိုက္ရန္ျပင္လိုက္သည္။
က်န္တဲ့ႏွစ္ေယာက္မွာလည္းJaeHyunလက္နဲ႕ေျခေထာက္မ်ားကိုခ်ဳပ္ထားသည္။
"ျဖန္း!!!....ျဖန္း!!!!"
"အား!!!!!!!"
JaeHyunရဲ႕ရင္ဘက္ႏွင့္လက္ေမာင္းေနရာကိုခါးပတ္နဲ႕အသားကုန္လႊဲၿပီးရိုက္ခ်လိဳက္တာေၾကာင့္နာက်င္လြန္း၍ေအာ္မိသည္။
"ခုေတာ့နာရေကာင္းမွန္းသိၿပီေပါ့ ဟမ္Lee JaeHyun"
JaeHyunမွာနာလြန္း၍အသံပင္မထြက္ေတာ့ေခ်။ရိုက္ခံထားရသည့္ေနရာမွာအားျပင္းလြန္း၍နီရဲလာသည္။
ထိုလူမွာသူ႕ရဲ႕ေဘာင္းဘီကိုစတင္ၿပီးခြၽတ္ဖို႔ႀကိဳးစားတာေၾကာင့္သူမရွိရွိတဲ့အားေလးနဲ႕႐ုန္းေပမဲ့အခ်ည္းႏွီးသာ။
ထိုလူမွာေတာ့လူစိတ္ကင္းမဲ့ေနၿပီးတဏာစိတ္အျပည့္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ဘာဆိုဘာမွမျမင္ေတာ့။
ထိုစဥ္.....
"ဒုန္း!!!!!"
အိမ္တံခါးကိုတြန္းၿပီးဝင္လာတဲ့လူႏွစ္ေယာက္။
.................
JuYeonအိမ္မျပန္ေသးဘဲဆက္ေစာင့္ၾကည့္ေနတုန္းအိမ္ထဲမွJaeHyunရဲ႕ေအာ္သံကိုၾကားလိုက္တာေၾကာင့္Ericကိုေခၚကာအေျပးသြားမိသည္။
Bodyguardေတြကေတာ့ေနာက္ကေနလိုက္လာသည္။သူအိမ္ထဲလည္းဝင္လိုက္ေတာ့သူခ်စ္ရပါတယ္ဆိုတဲ့သူကိုဘယ္ကမွန္းမသိတဲ့သူကအေပၚကေနတက္ခြထားၿပီးလက္မွာလည္းခါးပတ္ကိုကိုင္ထားေလသည္။ၿပီးေတာ့JaeHyunရဲ႕ေဘာင္းဘီကိုပါအတင္းဆြဲခြၽတ္ေနသည္။
သူခ်စ္ရတဲ့JaeHyunေလးမွာလည္းဒဏ္ရာေတြထင္းေနတာကိုျမင္လိုက္ရေတာ့JaeHyunရဲ႕ေဒါသဟာမီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနတဲ့မီးေတာက္ပမာႀကီးမားလာၿပီးJaeHyunေပၚမွထိုလူကိုေျပးၿပီးေဆာင့္ကန္လိုက္သည္။
"အား...."
Ericကလည္းအျမန္ေျပးၿပီးJaeHyunကိုဆြဲထူေပးလိုက္သည္။ေနာက္လူႏွစ္ေယာက္မွJuYeonကိုရိုက္မယ္လုပ္ေတာ့JuYeonရဲ႕လူေတြဝင္လာၿပီးထိုလူႏွစ္ေယာက္ကိုခ်ဳပ္လိုက္ၾကသည္။
JuYeonကေတာ့ေဒါသထြက္ေနသည့္အတြက္ဘာမွပင္မျမင္နိုင္ေတာ့ကာထိုလူကိုဆြဲၿပီးထိုးမိေနသည္။မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးကိုထိုးၿပီးသြားေတာ့မေက်နပ္နိုင္ေသး၍ထိုလူ႕ရဲ႕ဗိုက္ကိုပါေဆာင့္ကန္ေနသည္။
ထိုလူကေတာ့နာက်င္လြန္း၍JuYeonကိုေတာင္းပန္ေနပါေသာ္လည္းမၾကား။အားရပါးရသာေဆာင့္ကန္ေနသည္။ထိုစဥ္JaeHyunဆီမွ....
"JuYeon shi...."
ေလသံေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးနဲ႕သူနာမည္ကိုေခၚသည့္အသံကိုၾကားလိုက္ေတာ့JuYeonလွည့္ၾကည့္မိသည္။
သူရဲ႕JaeHyunေလး။သူသိပ္ခ်စ္ရပါတယ္ဆိုတဲ့JaeHyunေလးရဲ႕မ်က္ႏွာမွာအရိုက္ခံထားရ၍နီရဲေနသည္ကိုျမင္လိုက္ရေတာ့JuYeonရင္ဘက္ထဲဓားနဲ႕ထိုးလိုက္သလိုပင္နာက်င္ရသည္။
သူJaeHyunနားေလးကိုအေျပးေလးသြားလိုက္ၿပီးဆြဲဖက္လိုက္သည္။JaeHyunေလးကေတာ့ေၾကာက္လြန္းလို႔ထင္ပါရဲ႕တုန္ေတာင္တုန္ေနရွာသည္။
JuYeonဖက္ထားတာကေနခြာလိုက္ၿပီးshirtအၿပဲေလးနဲ႕JaeHyunေပၚကိုသူ႕coatကိုခြၽတ္ကာၿခဳံေပးလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့Ericကိုၾကည့္ၿပီး....
"အဲ့ေကာင္ေတြကိုေခၚလာခဲ့"
JuYeonကေတာ့ေျပာၿပီးတုန္ရီကာေၾကာက္ေနရွာတဲ့JaeHyunကိုယ္ေလးကိုအသာေလးမခ်ီလိုက္ၿပီးကားဆီကိုလာခဲ့လိုက္သည္။
"ကားတံခါးမဖြင့္ဘဲဘာလုပ္ေနတာလဲ!!!"
JuYeonမွေအာ္လိုက္ေတာ့သူ႕လူထဲကတစ္ေယာက္ကျပာျပာသလဲျဖင့္ကားတံခါးကိုလာဖြင့္ေပးသည္။
ထိုလူသုံးေယာက္ကိုေတာ့Bodyguardေတြရဲ႕ကားနဲ႕ေခၚလာလိုက္ၿပီးသူကေတာ့Ericကိုပဲကားေမာင္းခိုင္းကာJaeHyunကိုရင္ခြင္ထဲေပြ႕လ်က္ပင္ေခၚလာလိုက္သည္။
အိမ္ေရာက္ေတာ့JaeHyunကိုမခ်ေပးေသးဘဲခ်ီလိုက္ပင္ဝင္လိုက္သည္။ဒါကိုBoMinေလးကျမင္ေတာ့
"Daddy...ဦးဦးေခ်ာေခ်ာဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္"
"ဦးဦးေခ်ာေခ်ာကေနမေကာင္းလို႔တဲ့ဒါေၾကာင့္ဦးဦးနားရေအာင္လို႔DaddyေခၚလာတာသားသားကဦးဦးEricနဲ႕အိပ္လိုက္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ဗ်"
JuYeonလည္းသူ႕အခန္းထဲကိုအျမန္ဝင္လိုက္ၿပီးJaeHyunေလးကိုသူ႕ကုတင္ေပၚမွာအသာေလးခ်လိဳက္သည္။
ၿပီးေတာ္သူကိုယ္တိုင္ေတာင္အဝတ္အစားမလဲနိုင္ေသးဘဲJaeHyunကိုပဲအရင္လုပ္ေပးေနမိသည္။Shirtေလးကိုလဲေပးၿပီးေတာ့ေသြးထြက္ေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ေလးကိုေဆးထည့္ေပးလိုက္သည္။
ဘယ္ေလာက္ေတာင္နာေနသည္မသိJaeHyunမွာလႈပ္ေတာင္မလႈပ္နိုင္ေခ်။ရင္ဘက္မွာလည္းနီရဲေနသည္မို႔JuYeonပိုလို႔ပင္စိတ္တိုေနမိသည္။
JaeHyunကိုမတရားႀကံဖို႔ႀကိဳးစားေနတဲ့ထိုလူရဲ႕ပုံကိုျမင္တိုင္းJuYeonခႏၱာကိုယ္ထဲမွေသြးေတြတစ္ပြက္တစ္ပြက္ဆူလာသည္အထိေဒါသျဖစ္မိသည္။
JaeHyunအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့ေစာင္ေသခ်ာၿခဳံေပးခဲ့ၿပီးသူ႕အိမ္ရဲ႕ေျမေအာက္Hall wayထဲကိုလာလိုက္သည္။
အခန္းတံခါးကိုတြန္းၿပီးဝင္သြားလိုက္ေတာ့Ericလည္းရွိေနေလသည္။
"Hyungကြၽန္ေတာ္စစ္ေမးၾကည့္တာသူတို႔ကTiger gangကလူေတြတဲ့...JaeHyun Hyungရဲ႕အေဖကTiger gangပိုင္တဲ့ေလာင္းကစားဝိုင္းမွာလာေဆာ့တာမနိုင္ေတာ့အေႂကြးေတြယူခဲ့တာတဲ့"
"သိၿပီ"
JuYeonလည္းထိုလူေတြထဲကမွJaeHyunကိုမတရားႀကံစည္ဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့လူဆီကိုတည့္တည့္သြားလိုက္ၿပီးထိုလူရဲ႕ေရွ႕မွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ပါလာတဲ့ဓားအခြၽန္ကိုထုတ္ၿပီးထိုလူရဲ႕ရင္ဘက္ကိုဓားနဲ႕ေထာက္ကာျဖည္းျဖည္းခ်င္းမႊန္းလိုက္သည္။ထိူလူကေတာ့နာက်င္လြန္းေအာ္ကာေတာင္းပန္ေလသည္။
"ေတာင္း....ေတာင္း....ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြၽန္ေတာ့္ကိုလႊတ္ေပးပါ"
"အဟက္.....မင္းအဲ့စကားကိုငါပိုင္တဲ့လူကိုမထိခင္စဥ္းစားရမွာ"
"ကြၽန္ေတာ္မသိခဲ့လို႔ပါ"
"သိတာေတြမသိတာေတြငါစိတ္မဝင္စားဘူးအဲ့ေလာက္ထိတဏာ႐ူးေနရင္လည္းတစ္ျခားေနရာသြားပါလားဘာလို႔ငါပိုင္တဲ့လူကိုမွမင္းအဲ့လိုလုပ္ရတာလဲ ဟမ္!!!"
ထိုလူမွာေဒါသထြက္ေနတဲ့JuYeonရဲ႕႐ုပ္ကိုၾကည့္မိေတာ့အသက္ရႉပင္ရပ္ခ်င္သြားသည္။
"ေတာ္ၿပီ...ေတာ္ၿပီအာ႐ုံလာစားတယ္မင္းက Ericငါ့ကိုေသနတ္ေပး"
EricမွJuYeonလက္ထဲေသနတ္ထည့္ေပးလိုက္ေတာ့ထိုလူမွာျပာျပာသလဲျဖင့္JuYeonေျခေထာက္ကိုဖက္ကာေအာ္ဟစ္ငိုယိုၿပီးေတာင္းပန္ေတာ့သည္။
"မင္းငိုေနလည္းအလကားပဲငါ့ေသနတ္ကလူမေ႐ြးဘူး"
JuYeonႏွစ္ခါျပန္စဥ္းစားမေနဘဲထိုရဲ႕ေခါင္းတည့္တည့္ကိုခ်ိန္ၿပီးေသနတ္နဲ႕ပစ္လိုက္သည္။
"ဒိုင္း!!!!!!"
"က်န္တဲ့ႏွစ္ေယာက္ကိုေတာ့မင္းတို႔ပဲလက္စသတ္လိုက္ေတာ့"
Ericေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ၿပီးက်န္တဲ့ႏွစ္ေယာက္ကိုပါေသနတ္ျဖင့္ပစ္သတ္လိုက္သည္။ျမန္လြန္း၍ဟိုကေအာ္ခ်ိန္ေတာင္မရလိုက္။
...............
JaeHyunအိပ္ေနရာမွ႐ုတ္တစ္ရက္နိုးလာသည္။နိုးလာေတာ့သူ႕အိမ္မဟုတ္သည္ကိုသတိထားမိ၍ထထိုင္လိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့သူအေၾကာက္မေျပေသးတာကလည္းပါေတာ့လန့္ၿပီးငိုေနမိျပန္သည္။
ထိုစဥ္အခန္းထဲသို႔ေရာက္လာသည့္JuYeon။
"JaeHyun shi...နာေနလို႔လားဟင္"
စိုးရိမ္တစ္ႀကီးနဲ႕သူ႕နားဝင္ထိုင္လိုက္သည့္JuYeon။
JaeHyunေခါင္းခါျပလိုက္သည္။
"ဒါဆိုဘာလို႔လဲ...ဘယ္ေနရာကဘာျဖစ္လို႔လဲ"
ေၾကာက္....ေၾကာက္တယ္"
အသံေသးေသးေလးျဖင့္ငိုကာေျပာလာသည့္JaeHyunေၾကာင့္JuYeonသူေတာင္မသိလိုက္ခင္ေလးမွာတင္JaeHyunကိုဖက္ထားမိသည္။
"မေၾကာက္ပါနဲ႕...အခုကြၽန္ေတာ္ရွိေနၿပီပဲမေၾကာက္နဲ႕ေနာ္"
ထိုအခါမွရင္ခြင္ထဲကေနေခါင္းအသာေလးၿငိမ့္ျပလာသည္။
"ဒါနဲ႕ကြၽန္ေတာ္အခုဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ"
"ကြၽန္ေတာ္အိမ္က ကြၽန္ေတာ့္အခန္းထဲမွာေလ"
"JuYeon shiေခၚလာတာလား"
"အင္း....ဒါေၾကာင့္ဘာမွစိတ္မပူဘဲJaeHyun shiကနားလိုက္ေတာ့ေနာ္"
"အင္း"
ေနာက္ေတာ့JaeHyunေလးငိုရတာေမာသြားလို႔ထင္ပါရဲ႕JuYeonကိုဖက္လ်က္ပင္အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။
JuYeonကေတာ့ရင္ခြင္ထဲကေကာင္ေလးအိပ္ေပ်ာ္သြားမွအသာေလးအိပ္ယာထက္လွဲေစၿပီးေစာင္ေသခ်ာျပန္ၿခဳံေပးခဲ့ကာသူကေတာ့Ericအခန္းထဲမွာသြားအိပ္လိုက္သည္။
Ericကေတာ့BoMinေလးနဲ႕အတူတူအိပ္သည္မို႔အဆင္ေျပပါသည္။အမွန္အတိုင္းေျပာရလွ်င္JuYeon...JaeHyunကိုရင္ခြင္ထဲထည့္ၿပီးအိပ္ခ်င္တာဒါေပမဲ့JaeHyunကိုလည္းစိုးရိမ္ေသးသည္ေလ။
____________________________________
Thanks for reading🌸
Bạn đang đọc truyện trên: TruyenTop.Vip