JuYeonဒီေန႕ေလယာဥ္ကြင္းေပၚေျခခ်လိဳက္သည္ႏွင့္ေပ်ာ္ေနမိသည္။တိုင္းတစ္ပါးကေနအမိေျမကိုျပန္လာရလို႔ေပ်ာ္႐ႊင္သည္ေတာ့မဟုတ္။သူလြမ္းေနေသာသူတစ္ဦးကိုေတြ႕ရေတာ့မည္ဟူေသာစိတ္ေၾကာင့္ေပ်ာ္ေနမိျခင္းျဖစ္သည္။

သားေလးကိုလည္းလြမ္းေပမဲ့Jaeကိုပိစိေလးပိုလြမ္းမိတယ္။Jae?...ဟုတ္တယ္။JuYeonကိုယ္တိုင္ေပးထားမိတဲ့ခ်စ္ရသူရဲ႕နာမည္ေလးJaeတဲ့။သူ႕ထက္ႀကီးေပမဲ့Jaeလို႔ပဲေခၚခ်င္တယ္။

အဲ့သလိုပဲJaeဆီမွလည္းသူ႕ကို 'ေမာင္' ဟုသာေခၚေစခ်င္တယ္။အကယ္လို႔Jaeဆီကသာေခၚသံေလးၾကားမိခဲ့မယ္ဆိုရင္သူ႐ူးမတတ္ေပ်ာ္ေလာက္မည္။

အေတြးတို႔ကိုရပ္တန့္ကာလာႀကိဳတဲ့ကားဆီကိုအျမန္တက္လိုက္ၿပီးသူ႕ရဲ႕ခ်စ္ရသူႏွစ္ဦးရွိတဲ့အိမ္ေတာ္ဆီသို႔သြားလိုက္သည္။

သူျပန္လာတာကိုဖုန္းႀကိဳမဆက္ထားခဲ့။တစ္မင္သက္သက္အံၾသေစခ်င္ေသာေၾကာင့္ႀကိဳမေျပာခဲ့ျခင္းသာ။

ၿခံေရွ႕ေရာက္သည္ႏွင့္ကားကိုရပ္ခိုင္းလိုက္ၿပီးအိမ္ထဲသို႔ဝင္ရန္ျပင္လိုက္ေတာ့ေဘးဘက္ပန္းၿခံေလးနားမွာအပင္ေရေလာင္းေနတဲ့ေကာင္ေလး။

သူရဲ႕ႏွစ္ေယာက္မရွိတဲ့ခ်စ္ရတဲ့Jae။ေရေလာင္းေနတာေတာ့မဟုတ္ေလာက္။အခုသူ႕ပုံကေရပိုက္ကိုပိတ္ထားၿပီးအပင္ေလးေတြက္ုသာေငးၾကည့္ေနရင္းတစ္ခုခုကိုေတြးေနသည့္ပုံပင္။ဒါေပမဲ့အဲ့တာကအဲ့ေလာက္ထိလွဖို႔လိုလို႔လား။

Shirtအျဖဴေလးရဲ႕အေပၚမွာလက္ျပတ္အကၤ်ီေလးကိုေအာက္ကဂ်င္းေလးနဲ႕တြဲၿပီးဝတ္ထားတာလွရက္လိုက္တာJaeရယ္။

သဘာဝအတိုင္းေလးကိုပင္လွရက္ေနလိုက္တာ။ေျပးၿပီးေတာ့ဆြဲေပြ႕ၿပီးခ်ီလိုက္ခ်င္တဲ့စိတ္ကိုထိန္းခ်ဳပ္ကာမသိမသာေလးအေနာက္ကိုသြားလိုက္သည္။

( ဒါကေတာ့JaeHyunပုံေလးကိုမ်က္လုံးထဲျမင္ေအာင္လို႔ပါ)

အေနာက္ကိုေရာက္လာတာေတာင္သူ႕ကိုမသိေလာက္တဲ့အထိဘယ္သူ႕အေၾကာင္းကိုမ်ားေတြးေနပါလဲဟုကေလးအေတြးကဝင္လိုက္ေသးသည္။

သူ႕ကိုေတာင္သတိမထားမိဘဲဘယ္လူ႕ဆီစိတ္ေရာက္ေနပါလဲေပါ့။ဒါနဲ႕JuYeonလည္းJaeHyunစိတ္ဆိုးခ်င္လည္းဆိုးေတာ့သူ႕ကိုအခြင့္အေရးယူတယ္ပဲထင္ခ်င္လည္းထင္ပါေစေတာ့။

JaeHyunရဲ႕အေနာက္ကေနခါးေလးကိုသိမ္းက်ဳံးၿပီးဖက္လိိုက္သည္။

JaeHyunလည္းအေတြးေတြထဲနစ္ေျမာေနတုန္းသူ႕ေနာက္ကေနလာဖက္သည့္လူေၾကာင့္လန့္သြားမိကာလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့သူလြမ္းေနခဲ့တဲ့သူ။သူတမ္းတေနခဲ့ရတဲ့မ်က္ႏွာေလး။

"JuYeon..."

JuYeon's pov - အဲ့အစားေမာင္လို႔ေျပာင္းေခၚပါလားJaeရဲ႕

"ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီးျပန္ေရာက္လာတာလဲဖုန္းလည္းႀကိဳမဆက္ဘူး"

"Supriseလုပ္တာေလ"

JuYeonကေတာ့JaeHyunကိုဖက္ထားတာမလႊတ္ေပးဘဲေနေလသည္။

"ဒါနဲ႕ေနပါဦးကြၽန္​ေတာ္အေနာက္မွေရာက္ေနတာၾကာၿပီဒါေတာင္JaeHyunကမသိဘူးဆိုေတာ့ဘယ္သူ႕အေၾကာင္းေတြးေနလို႔လဲ"

"ဟင္....မေတြးပါဘူးဘယ္သူ႕ကိုမွ"

ထိုစဥ္JuYeonသတိထားမိသည္ကJaeHyunရဲ႕ပါးေပၚမွစီးက်ထားတဲ့မ်က္ရည္အခ်ိဳ႕နဲ႕မ်က္ဝန္းေတြထဲမွာလည္းေနရာယူထားၾကတဲ့မ်က္ရည္အခ်ိဳ႕။
ဒါေၾကာင့္သူခ်က္ခ်င္းပဲစိုးရိမ္သြားၿပီးJaeHyunကိုယ္ေလးကိုသူ႕ဖက္ဆြဲလွည့္ကာပခုံးေလးကိုကိုင္ၿပီးေမးလိုက္သည္။

"JaeHyunငိုေနတာလား ဘာျဖစ္လို႔လဲဘယ္သူဘာလုပ္လို႔လဲ"

"ဟမ္...မ..မဟုတ္ပါဘူး"

JaeHyunအလ်င္အျမန္ပင္ပါးေပၚမွမ်က္ရည္စီးေၾကာင္းတို႔ကိုသုတ္ၿပီးျပန္ေျဖလိုက္သည္။

"မလိမ္တတ္ဘဲမလိမ္ပါနဲ႕...အမွန္အတိုင္းေျပာဘာလို႔ငိုေနတာလဲ"

JaeHyun's pov - မင္းကိုလြမ္းလို႔ေပါ့ဟ

JaeHyunစိတ္ထဲတြင္ေအာ္ေျပာလိုက္ေပမဲ့တစ္ကယ္တမ္းက်ဘာမွထြက္မလာခဲ့။

"ဟို....ဟို.....ဟိုေလ...."

တစ္ဟိုဟိုနဲ႕ေျပာစရာရွိတာကိုမေျပာတဲ့သူ႕ေရွ႕ကသူကိုၾကည့္ၿပီးJuYeonစိတ္မရွည္ခ်င္ေတာ့ပါ။ဒါေၾကာင့္ျမန္ျမန္ေျပာေစရန္JaeHyunရဲ႕ခါးကိုသူ႕လက္တစ္ဖက္နဲ႕လွမ္းဖက္လိုက္ၿပီးမ်က္ႏွာႏွစ္ခုကိုနီးကပ္ေစလိုက္သည္။

႐ုတ္တစ္ရက္ႀကီးဆြဲဖက္လိုက္တဲ့JuYeonေၾကာင့္JaeHyunလန့္သြားသည္။ၿပီးေတာ့JuYeonရဲ႕မ်က္ႏွာကိုအနီးကပ္ျမင္ေနရသည္မို႔အဆင္မေျပခ်င္။

အေဝးကေနၾကည့္ရင္ေတာင္ျပည့္စုံေနတဲ့မ်က္ႏွာဟာဒီလိုအနီးကပ္ျမင္လိုက္ရေတာ့ပိုလို႔ပင္ၿပီးျပည့္စုံလြန္းေနသည္။ခြၽန္ျမေနတဲ့ႏွာေခါင္းဟာလည္းသူ႕ႏွာေခါင္းနဲ႕ပင္ထိလုနီးနီးျဖစ္ေနသည္။

"ေျပာေနာ္မေျပာရင္ကြၽန္ေတာ္ဒီအတိုင္းပဲဖက္ထားမွာမလႊတ္ေပးဘူး"

သူ႕နားနားကိုတိုးကပ္ကာေျပာလိုက္သည့္JuYeonေၾကာင့္JaeHyunတစ္ေယာက္အသက္ရႉေတာင္မွန္ေနၿပီလားမသိ။JaeHyunတစ္ေယာက္ပဲအဲ့လိုျဖစ္ေနတာလားဆ္ုေတာ့လည္းမဟုတ္ပါ။

JuYeonကလည္းအနီးကပ္ျမင္ေနသည့္ခ်စ္ရသူJaeရဲ႕မ်က္ႏွာေၾကာင့္မူမမွန္ခ်င္ေတာ့။
ၿပီးေတာ့Jaeရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးကအဆီလိမ္းထားလို႔ထင္ပါရဲ႕။စ္ိုစိုေလးနဲ႕မထူမပါးႏႈတ္ခမ္းေလး။သူစိတ္ရွိတိုင္းသာဆိုနမ္းပစ္ခ်င္ေပမဲ့ထိန္းထားရေလသည္။

"မေျပာဘူးေပါ့"

ဆိုၿပီးပိုလို႔ပင္တိုးကာဖက္လိုက္ေတာ့JaeHyunရဲ႕ႏွာေခါင္းထိပ္ကေလးမွာJuYeonရဲ႕ႏွာေခါင္းထိပ္ကေလးနဲ႕သြားထိမိေတာ့သည္။

JaeHyun's pov - ေသနာေလးကလည္းနင္ကဒီလိုဖက္ထားမွေတာ့ငါဘယ္လိုလုပ္ေျပာရမလဲ

"ဟို...လြမ္းလို႔"

"ကြၽန္ေတာ့္ကိုလား"

"အင္း....အဲ..မဟုတ္ပါဘူးEricကိုေကာ"

JuYeonၿပဳံးမိသည္။သူ႕ကိုလြမ္းလို႔ငိုတာတဲ့လား။တစ္ကယ္ကိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ။

JaeHyunကေတာ့သူ႕ဟာသူေျပာၿပီးရွက္ကာေခါင္းေလးေအာက္ငုံ႕သြားသည္။JuYeonကေတာ့ရွက္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ၿပီးအသဲတစ္ယားယားေပါ့။

ဖက္ထားတာကိုလည္းခြာလိုက္ေတာ့ရွက္ရမ္းရမ္းကာအိမ္ထဲကိုဝင္ေျပးသြားေလသည္။
................

ညစာစားၾက​ေတာ့ထုံးစံအတိုင္းBoMinေလးကJuYeonေပါင္ေပၚမွာထိုင္ၿပီးJaeHyunခြံ႕ေကြၽးတာကိုစားေနတာေပါ့။

ကေလးႀကီးEricကလည္းဟိုမွာေရာက္တုန္းကJaeHyunခြံ႕ေကြၽးတာေလးကိုလြမ္းလို႔ဟုဆိုကာသူ႕ကိုပါခြံ႕ေကြၽးခိုင္းသည္။

JaeHyunကေတာ့ၿငိဳျငင္ျခင္းမရွိ။ခြံ႕ေကြၽးေနရတာေတာင္သူေပ်ာ္ေနေလသည္။သူလည္းဒီကေလးေလးႏွစ္ေယာက္ကိုခ်စ္တာေပါ့။

ထမင္းစားေနၾကတုန္းBoMinေလးမွ...

"Daddy...သားသားတစ္ခုေျပာစရာရွိလို႔"

JuYeonကေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ေတာ့BoMinေလးစကားေျပာရန္စလိုက္သည္။Ericနဲ႕JaeHyunကလည္းဘာမ်ားေျပာမလဲဟူေသာစိတ္ျဖင့္ၾကည့္လိုက္သည္။

"သားသားဦးဦးေခ်ာေခ်ာကိုAppaလို႔ေခၚခ်င္တယ္"

"အဟြတ္..အဟြတ္"

JuYeonမွာစားေနလက္စထမင္းေတာင္သီးသြားေလသည္။JaeHyunကေတာ့အနည္းငယ္လန့္သြားမိသည္။Ericကေတာ့ၿပဳံးစိစိႀကီးေပါ့။

"ဘာျဖစ္လို႔လဲသားရဲ႕"

"ေက်ာင္းမွာဆိုသားသားသူငယ္ခ်င္းေတြမွာAppaနဲ႕Ommaရွိၾကတယ္ေလသားသားမွာကOmmaမွမရွိတာDaddyပဲရွိတာေလအဲ့ေတာ့ဦးဦးေခ်ာေခ်ာကိုAppaလို႔ေခၚခ်င္တာ"

BoMinေလးကေတာ့ကေလးအေတြးေလးနဲ႕ေျပာလိုက္ေပမဲ့သုံးေယာက္သားကေတာ့မ်က္ႏွာေလးညိုးက်သြားၿပီးBoMinေလးကိုသနားသြားတာေပါ့။

သားသားမွာOmmaမွမရွိတာဆိုတဲ့စကားကိုၾကားေတာ့JuYeonငိုခ်င္လာေသာေၾကာင့္မ်က္ရည္မ်ားကခ်က္ခ်င္းဝဲတက္လာသည္။

ဒါကိုသတိထားမိတဲ့JaeHyunက...

"ရတာေပါ့သားရဲ႕သားေလးေခၚခ်င္ရင္ေခၚလို႔ရပါတယ္"

"တစ္ကယ္လားဒါဆိုသားသားမွာAppaရွိသြားၿပီေရး....."

ေပ်ာ္သြားတဲ့BoMinေလးပုံကိုၾကည့္ၿပီးသုံးေယာက္သားကေတာ့ပီတိေတြျဖာေနလ်က္ေပါ့။
.................

"Appaသားသားဒီအဝါေရာင္ေလးဝတ္ခ်င္တယ္"

"ဝတ္ေပးမွာေပါ့လာဒီကို"

မူႀကိဳမသြားခင္JaeHyunကBoMinေလးကိုအဝတ္အစားလဲေပးေနသည္။လဲလို႔ၿပီးသြားေတာ့အတူတူမနက္စာစားၾကၿပီးအလုပ္ကိုယ္စီသြားဖို႔ျပင္ၾကသည္။

"BoMinေလးကိုEricနဲ႕ပဲအတူသြားပို႔လိုက္ေနာ္ကြၽန္ေတာ္ကအေရးႀကီးအလုပ္ကိစၥတစ္ခုေပၚလာလို႔"

"ဟုတ္ရပါတယ္"

"ဒါဆိုDaddyသြားၿပီေနာ္BoMinေလး"

JuYeonကမသြားခင္BoMinေလးရဲ႕ပါးကိုနမ္းသြားသည္။

"Daddyေနဦးေလ"

"ဘာျဖစ္လို႔လဲBoMinေလးရဲ႕"

"Daddyကသားသားကိုက်ေတာ္နမ္းၿပီးAppaကိုက်ေတာ့မနမ္းဘူး"

BoMinေလးေျပာလိုက္သည့္စကားေၾကာင့္JuYeonေကာJaeHyunပါေၾကာင္သြားေလသည္။

"ဟုတ္တယ္ေလDaddyမသြားခင္Appaကိုလည္းေမႊးေမႊးေပးေလ"

"အဲ့တာက.....Daddyကဘယ္လိုလုပ္ေပးလို႔ရမွာလဲသားရဲ႕"

"ရတာေပါ့Daddy Appaကိုမနမ္းဘဲသြားရင္သားသားစိတ္ေကာက္မွာေနာ္ေက်ာင္းလည္းမသြားေတာ့ဘူးလိမၼာေအာင္လည္းမေနေတာ့ဘူး"

႐ုတ္တစ္ရက္ႀကီးထိုင္ခ်ကာႏႈတ္ခမ္းေလးဆူၿပီးစိတ္ဆိုးေနေသာBoMinေလးရယ္ပါ။ကေလးဆိုေတာ့လည္းဘယ္နားလည္ေသးရွာမလဲ။

JuYeonနဲ႕JaeHyunကေတာ့BoMinေလးကိုၾကည့္ၿပီးဘာလုပ္လို႔လုပ္ရမွန္းမသိ။JuYeonကလည္းအလုပ္ကိစၥကရွိေသးသည္။BoMinေလးကလည္းေက်ာင္းသြားရဦးမွာမလို႔ေနာက္က်လိဳ႕ေတာ့မျဖစ္။

"ထပါသားရဲ႕"

"မထဘူးDaddy Appaကိုနမ္းမယ္ဆိုမွထမယ္"

ဘယ္လိုမွကိုေျပာမရေတာ့တဲ့ကေလးပါ။

"ဟုတ္ပါၿပီထ...ထ"

"တစ္ကယ္နမ္းရမွာေနာ္"

"အင္းပါ"

JuYeonမွေျပာေတာ့JaeHyunမ်က္လုံးျပဴးသြားသည္။

JuYeonလည္းJaeHyunကိုအားနာသည့္ဟန္ျဖင့္ၾကည့္လိုက္ၿပီးပါးနားကိုတစ္ျဖည္းျဖည္းနီးကပ္သြားသည္။

JaeHyunအစက​ေတာ့သူ႕ပါးကိုထိ႐ုံေလာက္ပဲနမ္းမယ္ထင္ေပမဲ့တစ္ကယ္တမ္းကJuYeonရဲ႕ႏွာတံခြၽန္ခြၽန္နစ္ဝင္သြားသည္အထိနမ္းလိုက္တာေၾကာင့္အလိုက္မသိတဲ့ႏွလုံးသားကခုန္ႏႈန္းေတြျမန္လာေတာ့သည္။

BoMinေလးကေတာ့ေက်နပ္ၿပီးခုန္ေပါက္ေနေလရဲ႕။

"ဒီလိုမွေပါ့Daddy bye bye"

"အင္းbye bye JaeHyun ကြၽန္ေတာ္သြားၿပီေနာ္"

"ဟုတ္ကဲ့ဂ႐ုစိုက္ပါ"

JuYeonမသြားခင္JaeHyunရဲ႕အရွက္သည္းေနတဲ့မ်က္ႏွာနီရဲရဲေလးကိုျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လိုက္ပါေသးသည္။ဒါJaeHyunအျပစ္ပဲေလ။သူကိုနမ္းခ်င္ေအာင္ဆြဲေဆာင္ေနတဲ့ပါးေလးကိုဒီေန႕ေတာ့သားေလးအကူအညီျဖင့္နမ္းခြင့္ရခဲ့ေလၿပီ။

ထိ႐ုံပဲထိရေအာင္အခြင့္အေရးကႏွစ္ခါမွမလာတတ္တာ။အဲ့ေတာ့ရတုန္းေလးတစ္ဝႀကီးနမ္းလိုက္တာေပါ့။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္နမ္းေနတဲ့ပုံကိုေလွကားကေနေခ်ာင္းၾကည့္ေနတဲ့FudanshiေလးEricကေတာ့အူေတြျမဴးၿပီးဓာတ္ပုံေတာင္အမိအရရိုက္လိုက္ပါေသးသည္။

____________________________________

Thanks for reading🌸