Two
"Kuya may kasama ka ba kagabi sa pag-uwi galing trabaho?" Natigilan ako sa tanong ni Yoongi. Napalunok ako ng laway at napahigpit ang kapit sa manibela. Bakit naman niya naisip iyon? Nakita niya ba yung necktie?
"Wala naman, bakit?" Sinubukan kong hindi mautal,
"Wala naman... lutang lang ako." ani niya at tumango nalang ako. Napansin ko itong napalingon sa may bintana. Ano kayang iniisip niya?
Pagdating namin sa kumpanya ay agad kaming naghiwalay ni Yoongi. Pumunta na ako sa department ko kung nasaan ang aking cubicle at iba kong mga kaibigan.
"Bakla!! Sayang talaga kagabi! Kung sumama ka edi sana nakita mo yung mga pogi sa bar kagabi!" Kaka-upo ko palang sa aking bangko ay nagdadaldal na agad si Irene.
"May pogi rin akong nakita kagabi sa bar, nakipag sex pa nga sa akin eh." Turan ko habang walang ka ekspre-ekspresyon sa mukha.
"Ay---"
Animo'y nabulunan si Irene ng laway, "Gaga! Nasa bar ka rin ba kagabi?!" Tanong nito, napabuntong hininga ako bago siya hinarap, "Yes, I was, pero hindi sa bar na pinuntahan ninyo. Nasa mas payapa akong bar, sumasakit kasi ang ulo ko sa maiingay na bar." Sagot ko sa kaniya bago ipina ikot-ikot ang bangko ko.
"Pero wait wait wait, nakipag sex ka kagabi?! As in... one night stand, ganun?" tanong niya at nagkibit balikat ako.
"Hindi ko alam kung matatawag ko ba 'yon na one night stand dahil inihatid ko pa nga siya sa condo niya." sagot ko at nanlaki ang mata niya.
"Grabe kana talaga Jin, you're winning in life ha!" ani nito bago humagalpak ng tawa at bahagya pa akong hinampas sa braso na medyo ikintawa ko rin. Bahagya akong napa-iling, napaka bunganga talaga nito.
Buong umaga akong nagpaka busy sa trabaho. Nabalitaan ko rin na wala si Yoongi sa kumpanya ngayon dahil nasa kumpanya nila Mr. Gonzales, siya pala ang napili ng boss na gumawa doon. Mabuti naman, pakinig ko kasi ay malaki daw ang offer doon. Nang mag lunch ay hindi ko na rin ito nakasabay dahil busog pa daw siya. Kaya ang kasama ko ay sina Irene, Dara, Jisoo at Eunwoo na ang mga bukang bibig pa rin ay ang mga nangyari sa kanila sa bar kagabi.
Hapon na nang matapos ako sa trabaho ko, gaya ng nakasanayan ko ay chinecheck ko muna ang department nila Yoongi para makita kung andoon pa ba siya.
"Busy ka yata ah, masyado kang seryoso." ani ko nang matagpuan si Yoongi sa cubicle niya.
"Kuya, lubayan mo ako." Matigas nitong turan at halatang stress sa ginagawa niya.
"Yan ba yung project sa mga Gonzalez?" tanong ko dito bago napa-upo sa cubicle sa tabi niya.
"Patapos kana ba? Gabi na oh, tumawag ako kay papa, sabi ko kung nagugutom na siya ay kumain na siya dahil alam ko naman na hindi ka nag-iiwan ng trabaho hanggat hindi tapos." turan ko dito, napansin ko na medyo nawala ito sa focus at napakamot sa ulo niya kaya bahagya akong napatawa.
"Sige na nga, iwan muna kita. Sa cafeteria lang ako, kakain, maghahanap na rin ako ng pogi." ani ko dito bago tumayo.
"Sige, hanapan mo na rin ako." ani nito at napatawa nalang ako ng walang tunong at umalis na.
Pagdating ko ng cafeteria ay agad akong naupo sa isang bakanteng table. Ibinaba ko ang bag ko sa lamesa ang bag ko at doon ay nagpaka busy sa cellphone ko. Payapa akong nag ce-cellphone nang may biglang tumikhim sa aking likuran. Napakunot ang noo ko at utay-utay nag-angat ng tingin.
"Namjoon?" taka kong turan nang makita ang pamilyar na mukha,
Napangisi ito, "Yes, it's me--"
"Paano mo nalaman na andito ako? Bakit ka andito?" Putol ko sa kaniya bago napatayo at napatingin-tingin sa paligid para makita kung may nakatingin ba sa amin.
Bahagya itong napahagikhik, "I'm here for you, I forgot my necktie at your car. And it doesn't matter how I know you're here." sagot nito at utay-utay akong tumango.
"Ah oo, yung necktie, nasa kotse ko, kukunin ko lang." Akmang aalis na ako nang magsalita siya.
"I'll be at the bathroom outside the cafetria, follow me there, please." ani niya sa malambing na boses. Kahit nag-aalangan ay utay-utay akong tumango bago dumire-diretso sa paglalakad palabas ng kumpanya para puntahan ang kotse ko at kunin ang necktie niya sa loob. Sana ay wala pa doon si Yoongi pagbalik ko.
Gaya ng sabi ni Namjoon ay sinundan ko siya sa bathroom. Pagpasok ko ay napakunot ang noo ko, tahimik naman sa loob.
"Namjoon?" tawag ko dito, nasa harap ako ng isang cubicle nang may biglang humigit sa kamay ko at pinasok ako sa loob ng isnag cubicle.
"Namjoon!" Halos palirit ko habang nanlalaki ang mata.
"Can I get a kiss? Please?" Ani niya at lalong nanlaki ng mata ko.
"Ha? Kiss? Ano bang pinagsasabi mo--"
"Your lips are addicting, so soft, so... delicious." ani niya at napalunok ako ng laway. Utay-utay akong lumapit sa kaniya bago ito hinalikan. He immediately responded to the kiss, he held me by my nape and pull me closer to him as he deepens the kiss. He spin us around and push my back by the cubicle door.
The kiss starts to get rough and sloppy as it gets more intense and intense. My breath hitched as he started kissing down to my jaw, down to my neck.
"Mhmm~~" Wala sa ulirat kong ungol. He is sucking on my skin that will probably leave a mark.
I hear him giggle before pulling away, wiping the saliva on the side of his lips. "It was nice seing you again." ani niya habang may maliit na ngiti sa kaniyang labi. Nahihiya akong tumango habang pinupunasan ang gilid ng labi ko.
Lumabas na kami ng cubicle at napatingin ako sa salamin at nakita ang marka na kaniyang iniwan.
"Let's see each other again soon, okay?" ani niya sa likod ko, napalingon ako sa kaniya at ngumiti bago tumango. Nginitian niya ako pabalik bago nauna nang lumabas. Paglabas ko ng banyo at bumalik sa cafeteria ay doon ko na naabutan si Yoongi at umalis na kami ng kumpanya.
"Kuya nakagat ka yata ng lamog sa leeg." Turan ni Yoongi habang naglalakad kami. Gustong kong murahin sarili ko dahil nagawa ko yun kanina, pero wala eh, nasarapan din naman ako.
"Ha? Oo nga, may lamok sa banyo kanina." sagot ko bago binilisan na ang paglalakad.
Pambihira talaga 'yang Namjoon na 'yan, mabubuking pa ako!
Pag-uwi namin ay nadatnan namin si Hosoek sa bahay na kakwentuhan ni papa. Mukhang pati siya ay na-miss ni papa dahil tuwnag-tuwa ito na makita ang binata. Paano ba naman, kaibigan iyan ni Yoongi simula't-simula. Magkasabay nga silang tinulian eh.
Nagkwentuhan kaming apat at sa huli ay pumunta si Yoongi at Hosoek sa kwarto ni Yoongi dahil may pag-uusapan daw. Nang matapos mag-usap ang dalawa at umalis na si Hoseok ay gusto daw makipag-usap sa akin ni Yoongi kaya bahagya akong naguluhan.
Gaya ng sapantaha ko simula't-simula, alam ko nang may gusto ang kapatid ko sa kaibigan niya. Pero hindi ko inaakala na ganun na pala kagusto ni Yoongi si Hoseok sa punto na nasasaktan siya at kung ano-ano ang iniisip niya. Sana lamang ay sa huli, hindi madehado yung kapatid ko.
"Kuya, kuya!" Natigilan ako sa paglalakad sa may receptionist ng kumpanya nang may tumawag sa akin, si Hoseok ba ito?
"Hosoek?--"
"Shhh! Nagtatago ako sa mga tao, baka may makakilala sa akin." ani nito at utay-utay akong tumango.
"Pakibigay naman po kay Yoongi." ani niya bago ini-abot sa akin ang container na may laman na kwen-kwek.
"Hindi kasi ako pinapansin, mga text at tawag ko." ani niya at tumango ako, "Sige sige, ibibigay ko." sagot ko,
"Tsaka kuya, baka pwedeng pasabi hinihintay ko siya dito. Halos dalawag oras na akong andito eh." Dagdag niya at tumango ako. Kawawa naman ito.
Pagdating ko sa department nila Yoongi ay agad ko itong ibinigay sa kaniya. Mukhang ayaw pa niya itong tanggapin at nang sabihin ko na may naghihintay sa kaniya at parang wala pa siyang balak na puntahan ito.
Nanatili ako sa cubicle ni Yoongi ng ilang minuto nang may biglang magtext sa akin.
from Unknown:
Andito ako sa baba ng kumpanya niyo.
from Unknown:
It's me, Namjoon.
Nanlaki ang mata ko at agad napatayo sa bangko ni Yoongi, "Jungkook, aalis na ako ha, may naghihintay sa akin na kliyente." ani ko bago napaharipas ng takbo palabas ng department. Naghagdan na ako dahil ang tagal ng elevator. Pagdating ko sa 8th floor ay nag elevator na ako dahil parang mauutas na ako sa kakatakbo.
Pagdating ko ng ground floor ay napatingin ako sa paligid, nasaan siya?
Muling tumunog ang cellphone ko na agad kong tiningnan,
from Unknown:
On your left.
Napatingin ako sa aking kaliwa at nakita siya na nakasandal sa pader habang nakangiti na nakatingin sa akin. Napabuntong hininga ako bago naglakad papalapit sa kaniya.
"Anong ginagawa mo dito? Wala ka naman nang naiwan. Tsaka paano mo nalaman ang number ko? Stalker ka ba?" Dire-diretso kong tanong dito. Napatawa siya ng bahagya habang ako ay napa-irap.
"First, I want to talk to you. Second, yes, wala akong naiwan. Third, it's a secret how I got your number. Last, no, I am not a stalker." sagot niya at napangiwi ako.
"Eh anong gusto mong pag-usapan?" tanong ko dito bago pinag-cross ang braso ko.
Nnginitian ako nito, "Seokjin Fernandez, Interior Designer of Talavera Group and Companies, I'd like to get you as the designer of my new condominium unit. I offer you 1 million pesos, just be my interior designer." ani niya at napakunot ang noo ko.
"Our prices range at 70, 000 to 700, 000 pesos. Masyadong malaki ang offer mo, Mister." ani ko dito at napabungisngis siya.
"Ayaw mo ba? That offer is only for you Mr. Fernandez." he said in a seductive tone. I bitterly chuckled before massaging my temples.
"Fine, hindi ako tanga para tumanggi sa grasya." sagot ko dito at gumuhit ang ngiti sa kaniyang labi.
Nag-text ako kay Yoongi na mag taxi nalang siya pauwi. Andito ako ngayon sa sasakyan ko, kasama si Namjoon at nagmamaneho papunta sa kaniyang condo. Pagtigil namin sa harap ng pamilyar na building ay agad kaming gumamit ng elevator para makarating sa floor ng unit niya.
Pagpasok namin sa loob ay bahagyang napakunot ang noo ko.
"It looks good naman, why do you want to have it renovated?" I ask as I look around the place.
"What type of style do you want for your place?" I ask as I started walking around and examining his unit.
"From industrial... I'd like it to be contemporary, greys, black and white color palette." he replied and I slowly nod.
"Ah... that would be easy." ani ko bago siya hinarap.
"Maybe around... 500,000 thousand?" Hindi ko siguradong turan, kung gusto niyang ipa-renovate ang buong lugar ay aabot ito ng 500, 000 pero kung mga gamit lang naman... siguro 150,000 ay okay na.
"Sure, I'll double the price. Just be my designer." ani niya bago utay-utay naglakad papalapit sa akin.
I stayed on my place as he stop in front of me, inches away from my body.
"Why are you doing this?" I ask as I look straight to his eyes. He have such beautiful eyes.
He smiled at me, "I want you, Seokjin Fernandez." he said in a deep voice which I find so attractive.
"You want me? Or my body?" I ask, giving him the same flirty energy.
Bahagya siyang napangisi, "You, the whole you." he replied before slowly reaching for my cheeks.
"I don't think I can enter such a relationship at this moment Mr. Balmores." ani ko sa kaniya bago utay-utay iginapang ang kamay ko sa braso niya.
Napakagat siya sa pang-ibaba niyang labi.
"Is there something we can be that is more than friends but less than a lover?" he ask with a pleading eyes.
I swallowed the lump in my throat, "Fuck buddies?" Nag-aalinlangan kong turan.
Bahagyang umangat ang gilid ng kaniyang labi, "I'll settle for it."
-to be continued-
Bạn đang đọc truyện trên: TruyenTop.Vip