Selena's POV

“Tell me, magkakilala talaga kayo ni Clyde?"

 “What?” Oh Jeez. Masyado na bang obvious? 

“The way he looks at you, may something eh. I just can’t figure it out.”

“Oh please Sabrina. Don’t ever think that thing."

“What do you mean by 'that' thing? Spill the bean, Se!"

“I mean, wag kung ano-ano iniisip mo diyan. It's nothing."

“Is that so? Eh ba’t parang nung nakita ko kayo, it feels like, you knew each other for a long time?”

“Nega instinct mo lang yan. W-wag ka nga!” Nakarating na kami dito sa school gazebo. Puro lovers yung nasa ibang gazebo spot.

“Really? Hindi talaga ako titigil kakatanong dito Se! dali na kasi. Tell me. What’s the real catch between you two?”

“I told you, I don’t know him. Just heard of his name before. Yun lang. Period.”

“Nah-uh. Not satisfied here, friend. Friends tayo diba? Don't you trust me?” Is she kidding me? Kakakilala lang naming ngayon. And she expect me to trust her bigtime? Oh Jeez. This is what I hate. 

“Sab.. it’s not that I don’t trust you. It’s just too private to tell you. We knew each other just today and are you expecting me to tell you everything just because you’re my friend? I don’t think that’s what friendship is. There’s always a limitation for everything. There’s a boundaries need to be set, Sabby.” Naiba naman yung expression niya. Yung tipong parang napahiya? 

“S-sorry.. Ugh. Sorry tlga Se! hindi na mauulit. It’s just that masyado akong na-curious. I mean, I barely see Clyde having those twinkling eyes when she’s infront of a girl. Sorry tlga Se I promise, I won’t meddle too much now. Sorry talaga ah? Alam mo na, I don’t have any friends with me since I studied here. Kaya naman I’m too happy na meron na ngayon..” No friends since then?! How can she take that?!

“Y-you mean, you don’t have a-any friends with you before? How can you take that? Uh.. sorry to hear that Sab..”

“Ayos lang ano ka ba! Haha. How do I take that? Nandito naman si Saturn. Obviously, we’re twins.” WHAT!? Kaya pala same features sila. Tho hindi gnun ka obvious. Pero once you look at them closer, maoobvious na kambal nga sila.

“Twins pala kayo. That figures. So, how did your life here goes? I mean, wala kang kaibigan just your twin. P-pero different course kayo right? How do you handle that? Being alone and such.”

“Of course, mahirap. But, ayos lang naman. To be honest, takot kasi akong iwanan nanaman. May phobia na nga ata ako dun. My dad left us since my mom gave birth to me and Saturn. Kaya ayun, lumaki kami na walang kinilalang ama. As a kid, of course I wanna see my dad pero wala naman kaming alam sa kanya. Si Mommy? Lagi naman niyang sinasabi na, hindi rin niya alam. Pero you know what? Hanggang ngayon, I still believe na makikita ko siya. Maybe, not now, not today but I know someday, makikita ko rin siya.” Suddenly, I have the urge to hug her. Nalulungkot ako para sa kanya.

“I’m s-sorry to hear that.. So, close kayo talaga ni Saturn?”

“Yep. Pero sympre hindi pa rin mawawala yung para kaming aso’t pusa minsan. Alam mo bang nung first year college si Saturn isa siyang womanizer? Halos araw araw iba iba yung mga babaeng kasama niya. Pero virgin pa yun. HAHA. kungbaga, past time niya yung mga babae niya that time. Hindi ko nga rin alam kung baket nagkaganun yun eh. Pero I’m glad he changed already. As far as I know, wala pa talagang nagiging seryosong girlfriend yun. May hinihintay kasi siya…”

“S-sino?” Ba’t parang masyado akong na curious? 

“He told me it was the girl we met nung 7 years old kami. Ang bata pa namin noh? Haha. nakalimutan ko na nga yun eh. Pero nung sinabi niya sakin yun, bigla kong naalala yung batang babae na nakalaro namin..”

“P-pwede mo bang ikwento sakin yan?”

“Of course. “

*FLASHBACK*

Umiiyak nun si Saturn kasi nakita nanaman niya si Mommy na umiiyak. At that time, our mom was still depressed and down dahil sa pag-iwan samin ni dad. ang tagal na niya kaming iniwan pero nung time na yun, alam namin na pinipilit lang ni mommy na magpakatatag sa harap namin. Pero alam din namin na.. masakit pa rin sa kanya yung nangyari.. nakita ni Saturn na umiiyak si Mommy.. kaya umiyak din siya.. bigla bigla siyang tumakbo nun.. sinundan ko siya hanggang sa nakarating kami sa park..

Umiyak lang ng umiyak si Saturn nun.. bata pa kasi kami kaya hindi ko rin alam ang gagawin ko that time.. ang alam ko lang.. umiiyak na din ako..

“Wag ka ngang umiyak Sab! Ako lang dapat..”

Inaaway pa niya ko nun dahil ba’t daw umiiyak din ako.. dapat daw, siya lang.. hanggang sa may lumapit samin na batang babae..

“Bata! Ba’t kayo umiiyak? Tahan na kayo..” pinapatahan niya kaming dalawa ni Saturn nun. Pero mas lalong lumakas lang yung iyak namin parehas..

“Umalis ka nga dito bata! Wag mo kaming pakialaman!” galit na sigaw sa kanya ni Saturn. Pero yung batang babae, hindi pa rin niya kami iniwan.. ngumiti lang siya nun samin sabay sabing,

“Wag na kayong umiyak. Bili na lang tayo ng ice-cream tas mag laro tayo.” Napatahan naman kami nun ni Saturn. Tapos ngumiti siya at hinila na kami papunta dun sa nagtitinda ng ice-cream.

Pagtapos nun.. kumain lang kami hanggang na naglaro. Nakalimutan na nga namin na hindi pa pala kami magkakakilala..

“Bata, anong pangalan mo?” tanong ni Saturn..

“Pae..”

*END OF FLASHBACK*

“Yun. Ganung situation namin siya nakilala. Hanggang sa hindi na ulit namin siya nakita. Hindi na siya nagpupunta ng park. Nung panahon na yun, iyak ng iyak si Saturn. Kasi, naramdaman nanaman niya ang iwanan.”

 “Oh. So, siya yung hinihintay ni Saturn ngayon? That’s why wala pa siyang girlfriend? Parang ang imposible naman na magkita pa sila.. I mean, sa dami ng tao possible kayang magkita pa sila? Tsaka, for sure, hindi na nila mamumukhaan ang isa’t-isa."

“Yun nga lang. pero wala eh. Hayaan mo na yun. Ahhh! Tara na sa room. Next subj. na.” Tumayo na kami at lumakad para bumalik sa room namin. Parehas lang kami ng lahat ng subject ni Sab kaya walang problema. Pagkarating sa room, dumating na din agad yung next prof. namin. Nagbigay lang siya ng activity at umalis na. Ewan ko pero bigla akong napaisip dahil sa kwinento ni Sab kanina sakin..

Hindi naman na nagtagal, natapos na din yung klase. 1:30 lang ang uwian ko ngayon. Nagpaalam na ko kay Sab. Gusto pa sana niyang sumama sa apartment pero naalala ko, andun pala si Clyde. Hindi niya pwedeng malaman yun. Hell no.

 Pag uwi ko, nakita ko agad si Clyde na nakaupo sa couch habang nanunuod..

“Perv! Wala ka ng klase?”

“Ha?”

“Sabi ko wala ka na bang klase?”

“Ah.. wala. Pero babalik pa ko dun. Practice.” Ah oo nga pala. Member nga pala siya ng soccer team.

“Ohh.. Ikaw nga pala si Captain Drop dead gorgeous. Di mo man lang sinabi sakin.” Umupo naman ako sa tabi niya at kumuha rin ng kinakain niyang Nova.

“Nagtanong ka ba kasi?”

“Duh. Magkusa ka!"

“Tss.”

“BV? Kwento dali!”

“Wala akong ikkwento. Kumain ka na lang dyan.”

“Sunget ni Perv.”

 “Magkakilala pala kayo ni Saturn?”

“Nah-uh. Actually, stalker ko yun. Joke. I don't know him, actually. Nagulat nga ako nung tinawag niya ko kanina sa hallway eh. He’s asking me if I can be their model para sa project nila. Media Arts pala kasi ang course niya. Kaya may early project na ganun. Why?"

“Wala.”

“Sus. Are you jealous?”

“Mukha! Asa ka.”

“If I know Clyde! Ang laki kaya ng pagnanasa mo sakin.” Sabay lapit ko pa sa kanya. Tama yan Selena. I-seduce mo. Hahaha!

“Don’t you dare provoke me, Selena. Baka pag pinatulan ko yang binabalak mong pang seseduce sakin, hindi mo kayanin.” Oh I miss this. Go pa Selena. Provoke him more. Haha.

“Really? Oh.. I’m scared, Clyde. Haha. Masyado bang effective ang seducing powers ko?”

“Actually, yes.” He pulled me into him and kisses me. First it was just a long smack pero ewan ko kung baket hindi ko siya maitulak.. until he’s now kissing me passionately.. I don’t know.. pero I kissed him back.. kusang gumalaw yung katawan ko until I put my hands into his hair.

Gusto ko siyang itulak palayo dahil alam kong mali 'to pero hindi ko alam kung baket parang nahigop lahat ng lakas ko at ni-itulak siya, di ko magawa. He’s still kissing me with all passion. Napadilat naman ako ng mata to see him with his eyes shut.. ewan pero bigla na lang akong napapikit din and that’s it. I lose all sense of control. He deepens the kiss hanggang sa mapahiga na ko sa couch. His other hand is on my nape while the other one is at my waist supporting me..

“Clyde..” I utter as I felt his hand unbuttoning my blouse.. Eto na ba? Isusuko ko na ba? WHAT?! Uh sht. Sht. Mali ‘to eh.. bigtime! Hindi kami. Wala kaming relasyon. And this is all major wrong.. pero bat hindi ko siya kayang pigilan?

Until he stop kissing me.. And look closely into my eyes.. His eyes burning with rage and desire.. He started to fix my dress. Umupo naman siya ng maayos at itinayo ako. Ugh. Muntikan na. MUNTIKAN NA TALAGA MALANTOD NA SELENA! GOODNESS!

“A-ano.. sorry. Muntikan na. Ikaw naman kasi! Tsk.”

“Ako pa talaga? Ikaw nga humalik halik dyan!”

“Eh kung pinigilan mo agad ako! Tsk. Hayaan na nga. Wag mo ng uulitin yon ha?"

“Nah. Ayos lang. May mali din ako. Ayoko na nga. Ang awkward. Hoy perv! Umayos ka. Ayoko ng awkward.”

“Haha. baliw ka talaga. Pero sorry tlaga. Ang lakas naman kasi ng apog mo na i-seduce ako. Wag mo ng ulitin. Baka magkaron ng Clyde Junior at Little Pae dito. Bawal pa yun.”

“Mukha mo!”

“Gwapo."

“Manyak.”

“Halikan kita dyan.”

“Asus. Wag na. Salute na salute nanaman si Captain sa ganda ko oh. HAHAHA.” For the second time, Selena. ANG GANDA MO TALAGA! HAHAHAHAHA.